دعا برای ایمنی از شر دشمنان و هر نوع بلا

دعا برای ایمنی از شر دشمنان و هر نوع بلا و فقر و پریشانی

حضرت هادی (ع) به الیسع قمی فرموده: آل محمد این دعا را هنگام بلا و ظهور دشمن و خوف فقر و تنگی سینه می‌خواندند.

کفعمی در کتاب «مصباح» دعایی نقل کرده و فرموده است: سید ابن طاووس این دعا را برای ایمن شدن از ستم سلطان و نزول بلا و چیرگی دشمنان و ترس و تنگدستی و دل‌تنگی ذکر کرده و آن از دعاهای صحیفه سجّادیه است، پس هرگاه از زیان آنچه ذکر شد در هراس بودی آن را بخوان؛ و دعا این است:

يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكارِهِ ، وَيَا مَنْ يُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدائِدِ ، وَيَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلىٰ رَوْحِ الْفَرَجِ ، ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعابُ ، وَتَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبابُ ، وَجَرىٰ بِقُدْرَتِكَ الْقَضاءُ ، وَمَضَتْ عَلىٰ إِرادَتِكَ الْأَشْياءُ ، فَهِىَ بِمَشِيئَتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ ، وَبِإِرادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ ، أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ ، وَأَنْتَ الْمَفْزَعُ فِى الْمُلِمَّاتِ ، لَايَنْدَفِعُ مِنْها إِلّا ما دَفَعْتَ ، وَلَا يَنْكَشِفُ مِنْها إِلّا ما كَشَفْتَ ، ای آن‌که گره گرفتاری‌های سخت تنها به وسیله او بازگردد، ای آن‌که تیزی تیغ دشواری‌ها به او درهم شکسته شود، ای آن‌که بیرون آمدن از رنجها و راه یافتن به‌سوی عرصه گشایش تنها از او درخواست گردد، در برابر توانایی‌ات سختی‌ها رام شد و به لطفت اسباب و وسائل فراهم گشت و به نیرویت قضا جاری شد و امور براساس اراده‌ات گذشت، پس اشیاء تنها نه به گفتارت بلکه به اراده‌ات فرمان پذیرند و تنها به اراده‌ات قبل از نهی کردنت باز داشته‌ شوند، تنها تو برای رفع گرفتاری‌ها خوانده شدی و در بلاهای سخت پناهگاهی، چیزی از آن بلاهای سخت دفع نگردد جز آنچه تو دفع کردی و چیزی از آن گشوده نشود مگر آنچه تو گشودی،

وَقَدْ نَزَلَ بِى يَا رَبِّ ما قَدْ تَكَأَّدَنِى ثِقْلُهُ ، وَأَلَمَّ بِى ما قَدْ بَهَظَنِى حَمْلُهُ ، وَبِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَىَّ ، وَبِسُلْطانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَىَّ ، فَلا مُصْدِرَ لِما أَوْرَدْتَ ، وَلَا صارِفَ لِما وَجَّهْتَ ، وَلَا فاتِحَ لِما أَغْلَقْتَ ، وَلَا مُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ ، وَلَا مُيَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ ، وَلَا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ ، پروردگارم مشکلی به من رسیده که سنگینی‌اش مرا به زحمت انداخته است و دشواری بر من فرود آمده که به دوش کشیدنش مرا گرانبار نموده است، آری آن را تو به قدرت خویش بر من فرود آوردی و با نیرویت متوجّه من ساختی، پس از آنچه مرا در آن وارد کردی بیرون کننده‌ای نیست و از آنچه متوجه من نمودی بازگرداننده‌ای وجود ندارد و از آنچه تو بستی گشاینده‌ای نمی‌باشد و از آنچه تو گشودی کسی را یارای بستن نیست و بر آنچه تو سخت گرفتی آسان کننده‌ ای وجود ندارد و برای آن‌که تو از یاری‌اش دریغ ورزیدی یاوری نیست،

فَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَافْتَحْ لِى يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ؛ وَاكْسِرْ عَنِّى سُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ ، وَأَنِلْنِى حُسْنَ النَّظَرِ فِيما شَكَوْتُ ، وَأَذِقْنِى حَلاوَةَ الصُّنْعِ فِيما سَأَلْتُ ،وَهَبْ لِى مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَفَرَجاً هَنِيئاً ، وَاجْعَلْ لِى مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً ، وَلَا تَشْغَلْنِى بِالاهْتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِكَ ، وَاسْتِعْمالِ سُنَّتِكَ ، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و گشایش را پروردگارا به کرم و فضلت به روی من بگشا؛ و چیرگی اندوه را به نیرویت از من برگیر و مرا در آنچه از آن به تو شکایت نمودم خوش‌بینی عطا فرما و شیرینی رفتارت را نسبت به آنچه از تو خواستم به من بچشان و از پیشگاه خود مهر و گشایش گوارایی به من ببخش و از نزد خود راه نجات فوری برایم قرار ده و از محافظت در انجام واجبات و به کار گرفتن احکامت در زندگی مرا غافل مساز،

فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بِى يَا رَبِّ ذَرْعاً ، وَامْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلَىَّ هَمّاً ، وَأَنْتَ الْقادِرُ عَلىٰ كَشْفِ ما مُنِيتُ بِهِ ، وَدَفْعِ ما وَقَعْتُ فِيهِ ، فَافْعَلْ بِى ذٰلِكَ وَإِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ، وَذَا الْمَنِّ الْكَرِيمِ ، فَأَنْتَ قادِرٌ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ ، آمِينَ رَبَّ الْعالَمِينَ. پروردگارا از مشکلی که بر من فرود آمده سخت به تنگ آمدم و وجودم را به خاطر حادثه‌ای که برایم رخ داده اندوه فرا گرفته است، تنها تو توانایی برای برطرف ساختن آنچه به آن دچار شدم و دفع آنچه در آن افتادم، پس به فضل خویش آن را برایم به انجام برسان، هرچند خود را سزاوار آن از سوی تو نمی‌دانم، ای صاحب عرش بزرگ و دارای نعمت کریمانه، تنها تو نیرومندی، ای مهربان‌ترین مهربانان، دعایم را اجابت کن ای پروردگار جهانیان.

امام حسن علیه السلام چنین نقل می‌كنند: «رَأَيْتُ أُمِّی فَاطِمَةَ علیها السلام قَامَتْ فِی مِحْرَابِهَا لَيْلَةَ جُمُعَتِهَا فَلَمْ تَزَلْ رَاكِعَةً سَاجِدَةً حَتَّى اتَّضَحَ عَمُودُ الصُّبْحِ وَ سَمِعْتُهَا تَدْعُو لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ تُسَمِّيهِمْ وَ تُكْثِرُ الدُّعَاءَ لَهُمْ وَ لَا تَدْعُو لِنَفْسِهَا بِشَيْ‏ءٍ فَقُلْتُ لَهَا يَا أُمَّاهْ لِمَ لَا تَدْعِينَ لِنَفْسِكِ كَمَا تَدْعِينَ لِغَيْرِكِ فَقَالَتْ يَا بُنَيَّ الْجَارَ ثُمَّ الدَّارَ»، امام حسن(ع) فرمود مادرم فاطمه را در شب جمعه ای دیدم كه در محرابش ایستاده بود و پیوسته در حال ركوع و سجده بود تا اینكه روشنایی صبح نمایان شد و از او شنیدم كه برای مردان و زنان مومن دعا می كرد و با اسم آنان را نام می برد و برایشان زیاد دعا می كرد ولی برای خویش چیزی نمی خواست پس به او گفتم: مادرم چرا آنگونه كه برای دیگران دعا می كنی برای خود دعا نمی كنی؟ و او گفت پسرم اول همسایه بعد خانه.(دیگران مقدم ترند.) [بحار الأنوار ؛ ج 86 , ص 313]

فِقْهُ اَلرِّضَا ، قَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: اِعْلَمْ يَرْحَمُكَ [اَللَّهُ] أَنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فَضَّلَ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ وَ لَيْلَتَهُ عَلَى سَائِرِ اَلْأَيَّامِ فَضَاعَفَ فِيهِمَا اَلْحَسَنَاتِ لِعَامِلِهَا وَ اَلسَّيِّئَاتِ عَلَى مُقْتَرِفِهَا إِعْظَاماً لَهُمَا [بحار الأنوار ج 86 , صفحه 308]

سید ابن طاووس در کتاب «مهج الدعوات» از سلمان روایتی نقل کرده که در آخر روایت مطلبی آمده به این مضمون: حضرت فاطمه کلامی به من آموخت که از حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فراگرفته بود، ایشان آن را در صبح و شام می‌خواند؛ به من فرمود: اگر می‌خواهی هرگز در دنیا دچار تب نشوی بر آن مداومت کن؛ و آن کلام این است: بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ ، بِسْمِ اللّٰهِ النُّورِ ، بِسْمِ اللّٰهِ نُورِ النُّورِ ، بِسْمِ اللّٰهِ نُورٌ عَلىٰ نُورٍ ، بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِى هُوَ مُدَبِّرُ الْأُمُورِ ، بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ . الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ ، وَأَنْزَلَ النُّورَ عَلَى الطُّورِ ، فِى كِتابٍ مَسْطُورٍ ، فِى رَقٍّ مَنْشُورٍ ، بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ ، عَلىٰ نَبِيٍّ مَحْبُورٍ . الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي هُوَ بِالْعِزِّ مَذْكُورٌ ، وَبِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ ، وَعَلَى السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ مَشْكُورٌ . وَصَلَّى اللّٰهُ عَلىٰ سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِينَ . به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است؛ به نام خدای نور، به نام خدای نور نور، به نام خدای نور بر نور، به نام خدایی که تدبیرگر امور است، به نام خدایی که نور را از نور آفرید و سپاس خدایی را که نور را از نور آفرید و نور را در کوه طور فرو فرستاد، در کتابی بر نوشته، در ورقه‌ای گشوده، با اندازه‌ای درخور، بر پیامبری آراسته، سپاس خدای را که به عزّت یاد شود و به عظمت مشهور است و بر شادی و بدحالی سپاسگزاری شود، درود خدا بر آقای ما محمّد و خاندان پاکش. سلمان فرموده: چون آن را از حضرت فاطمه آموختم قسم به خدا آن را به بیش از هزار نفر از مردم مکه و مدینه که دچار تب بودند تعلیم دادم، پس همه آنان به اذن خدای‌تعالی شفا یافتند.

عن مولاتنا فاطمه الزهراء (صلوات الله علیها): اللهم قنعنی بما رزقتنی، و استرنی و عافنی ابدا ما ابقیتنی، و اغفر لی و ارحمنی اذا توفیتنی. اللهم لا تعینی فی طلب ما لم تقدره لی، و ما قدرته علی فاجعله میسرا سهلا. اللهم کاف عن والدی و کل من له نعمه علی خیر مکافاه. اللهم فرغنی لما خلقتنی له، و لا تشغلنی بما تکفلت لی به، و لا تعذبنی و انا استغفرک، و لا تحرمنی و انا اسالک. اللهم ذلل نفسی فی نفسی، و عظم شانک فی نفسی، و الهمنی طاعتک، و العمل بما یرضیک و التجنب مما یسخطک، یا ارحم الراحمین. خداوندا! مرا بدانچه داده ای قانع گردان، و عیوبم را بپوشان، و مرا سلامت دار، و مرا بیامرز، و مشمول رحمتت قرار ده. خداوندا! مرا بر آنچه برایم مقدر ساخته ای به زحمت میفکن، و آنچه برایم مقدر نموده ای را سهل و آسان گردان. پروردگارا! پدر و مادر و هر که بر من حقی دارد را به بهترین وجه پاداش ده. خداوندا! مرا تنها در آن هدفی که خلق کرده ای مشغول نما، و در آنچه خود متکفل آن شده ای مشغول نساز. بار الها! نفسم را ذلیل، و پایداری را در نفسم افزون گردان، و طاعتت و عمل به آنچه مرود رضایت توست، و دوری از آنچه مورد غضب تو میباشد، را به من الهام کن، ای بهترین رحم کنندگان. [برگرفته از کتاب ترجمه مستند فاطمه زهرا (س) نوشته آقای عزیز الله عطاردی قوچانی]

دعای حضرت فاطمه(س)برای گنهکاران - ایسنا

داستان دعای حضرت زهرا (س) در حق دیگران

دعا در رفتار و گفتار فاطمه(سلام الله علیها)

بهترین موقع دعا از دیدگاه حضرت زهرا س

برای شفای بیمار چه سوره ای بخوانیم؟

دعایی شفابخش که حضرت زهرا (س)

برداشتی از نیایش های حضرت زهرا ع

ختم صلوات بر حضرت فاطمهٔ زهرا س

دعای حضرت زهرا «سلام الله علیها»

دعای مخصوص برای شفای بیمار

قضاء و حوائج - زهرا شناسی

توسل به حضرت زهرا

یک دعا کوچک اثر بزرگ .درسی برای مومنان

هنگامي که يونس عليه السلام از هدايت قومش نا اميد شد و آنها را رها کرد و در دريا سوار کشتي شد، خداي متعال وي را امتحان نمود؛ دريا طوفاني شد و کشتي بانان تصميم گرفتند براي نجات جان سرنشينان قرعه کشي کنند تا يکي از افراد سوار بر کشتي را به دريا بياندازند تا کشتي سبک تر شود، آنها سه بار قرعه کشي کردند و هر سه بار نام يونس عليه السلام درآمد، بناچار تصميم گرفتند يونس عليه السلام را به دريا بياندازند، يونس را به دريا انداختند اما به امر الله متعال يک نهنگ بزرگ يونس را بلعيد و او را در شکم خود جايي داد، آنگاه يونس در شکم آن نهنگ توبه کرد و دعاي زير را خواند:

لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ (انبياء 87).

خداي متعال نيز توبه اش را پذيرفت و به نهنگ دستور داد که يونس را به سلامت به ساحل ببرد.

در آيه 87 انبياء آمده: وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ.

يعني: و ذوالنون‌ را ياد كن‌ يعني: صاحب‌ ماهي‌ را زيرا نون‌ به‌ معني‌ ماهي‌ است‌. او يونس‌بن‌ متي‌ عليه السلام است‌ كه‌ به‌سوي‌ مردم‌ نينوي‌ از سرزمين‌ موصل‌ فرستاده‌ شده‌ بود آن‌گاه‌ كه‌ خشمگينانه‌ رفت‌ يعني: او به‌خاطر پروردگار خويش‌ در اعتراض‌ به‌اين‌كه‌ چرا قومش‌ به‌ او ايمان‌ نمي‌آورند، خشمگينانه‌ از ميانشان‌ بيرون‌ رفت‌، درحالي‌كه‌ او بايد شكيبايي‌ مي‌كرد و منتظر اذن‌ پروردگار باقي‌ مي‌ماند و پنداشت ‌كه‌ ما هرگز بر وي‌ تنگ‌ نگيريم‌ با بازداشتن‌ وي‌ از راهش‌ و مانع ‌شدن‌ وي‌ از اجراي‌خواسته‌اش‌. يا پنداشت‌ كه‌ هرگز بر وي‌ تنگ‌ نمي‌گيريم‌؛ با فروبردن‌ وي‌ در شكم ‌ماهي‌.

ابن‌كثير مي‌گويد: هنگامي‌ كه‌ ذوالنون‌ مي‌خواست‌ از ميان‌ قومش‌ بيرون‌ رود، به‌ قومش‌ هشدار داد كه‌ به‌ دليل‌ اصرارشان‌ بر عناد پس‌ از سه‌ روز بر آنان‌ عذاب ‌نازل‌ مي‌شود. قومش‌ تهديد وي‌ را جدي‌ گرفتند زيرا دانستند كه‌ پيامبر دروغ ‌نمي‌گويد آن‌گاه‌ سر به‌ صحرا برداشته‌ با كودكان‌ و چهارپايان‌ و همه‌ كوچك‌ وبزرگ‌ خويش‌ از شهر بيرون‌ رفتند و ميان‌ مادران‌ و كودكان‌ جدايي‌ افگنده‌ شور و ولوله‌ و زاري‌ به‌ آسمان‌ برداشتند و سخت‌ تضرع‌ نمودند پس‌ خداي‌ عزوجل‌ بر آنها رحم‌ كرد و عذاب‌ را از آنان‌ برطرف‌ كرد. اما از آن‌ سوي‌ ديگر، يونس‌ عليه السلام رفت‌ و با گروهي‌ در كشتي‌اي‌ سوار شد، كشتي‌ در ميان‌ راه‌ به‌ تلاطم‌ امواج‌ گرفتار آمد و كشتي‌نشينان‌ از آن‌ ترسيدند كه‌ همه‌ غرق‌ شوند لذا براي‌ سبك ‌كردن‌ باركشتي‌ تصميم‌ گرفتند تا يك‌ تن‌ از ميان‌ خود را به‌ دريا افگنند، قرعه‌ انداختند، قرعه‌ به‌نام‌ يونس‌ عليه السلام برآمد اما او را نيفگندند، بار ديگر قرعه‌ انداختند، باز هم‌ به‌نام‌ يونس‌ عليه السلام برآمد اما اين‌بار نيز از انداختن‌ او به‌ دريا ابا كردند، بار سوم‌ قرعه ‌انداختند، باز هم‌ به‌ نام‌ يونس‌ عليه السلام برآمد، در اين‌ هنگام‌ يونس‌ عليه السلام خود برخاست‌ وجامه‌ از تن‌ بيرون‌ كرده‌ خود را به‌ دريا افگند آن‌گاه‌ خداي‌ عزوجل‌ ماهي ‌عظيم‌الجثه‌اي‌ را فرستاد تا او را فرو بلعد...

اينك‌ ادامه‌ ماجرا: پس‌ در دل‌ تاريكي‌ها تاريكي‌ شب‌، تاريكي‌ دريا و تاريكي‌ شكم‌ ماهي‌ ندا در داد با اين‌ سخنش: كه‌ بارالها! معبودي‌ جز تو نيست‌، منزهي‌ تو، به‌ راستي‌ كه‌ من‌ از ستمكاران‌ بودم‌ در بيرون‌ رفتن‌ از ميان‌ امتم ‌بدون‌ اجازه‌ يا فرمان‌ تو. اين‌ اعترافي‌ است‌ از يونس‌ عليه السلام بر قصورش‌ و توبه‌اي‌ است ‌از لغزشش‌.

در حديث صحيح از پيامبر صلي الله عليه وسلم آمده که فرمودند: دَعْوَةُ ذِي النُّونِ إِذْ دَعَا وَهُوَ فِي بَطْنِ الْحُوتِ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنْ الظَّالِمِينَ فَإِنَّهُ لَمْ يَدْعُ بِهَا رَجُلٌ مُسْلِمٌ فِي شَيْءٍ قَطُّ إِلَّا اسْتَجَابَ اللَّهُ لَهُ ترمذي (3427).

يعني: دعاي ذو النون (يونس) که در شکم ماهي خواند  لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنْ الظَّالِمِينَ که هيچ‌ شخص‌ گرفتاري‌ نيست‌ كه‌ به‌ اين‌دعا، دعا كند مگر اين‌كه‌ براي‌ او اجابت ‌مي‌شود

و در حديث ديگري آمده: ألا أخبركم بشيء ، إذا نزل برجل منكم كرب أو بلاء من بلايا الدنيا دعا به يفرج عنه ؟ فقيل له : بلى ، فقال : دعاء ذي النون : لا إله إلا أنت سبحانك إني كنت من الظالمين. ” السلسلة الصحيحة” (1744).

يعني: آيا به شما خبر دهم؛ هرگاه بر کسي گرفتاري و مشقت و بلايي از بلاياي دنيا وارد شد دعايي بخواند تا از آن خلاص شود؟ يکي به ايشان گفت: آري، فرمود: دعاي ذو النون را بخوانيد: لا إله إلا أنت سبحانك إني كنت من الظالمين

برای دفع و رفع بلای کرونا همه با هم در خانه ها دعا کنیم

نماز جعفر طیار؛ اکسیر اعظم معنوی

باتوجه به اینکه امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا و توصیه‌های پزشکی مراسم معنوی اعتکاف برگزار نشد، رئیس ستاد مرکزی اعتکاف از رهبر انقلاب با ارسال نامه‌ای درخواست کرد برای کسانی که از این فیض محروم مانده‌اند توصیه‌ای داشته باشند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به این نامه مرقوم داشتند: «کسانی که از عمل بافضیلت اعتکاف محروم مانده‌اند، بهتر است در هر یک از این سه روز نماز حضرت جعفر طیار علیه‌السلام بخوانند.»
به همین مناسبت بخش فقه و معارف پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در گفتگو با حجت‌الاسلام محمد مهدی ماندگاری، کارشناس مسائل دینی، اهمیت نماز جعفر طیار را تبیین کرده است.
اسباب مادی و معنوی را باید در کنار هم توجه کرد
سفارش ائمه به نماز جعفر طیار
سه روش خواندن نماز حضرت جعفر طیار


 
اگر میلیونها نفر تضرع داشته باشند...
اینکه حضرت امام و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای این همه تأکید بر نماز جعفر طیار دارند، به این دلیل است که این گره و ابتلایی که این ویروس منحوس در مملکت ما آورده، اگر میلیون‌ها عزیز و مؤمن به درگاه خدا در این روزهای بابرکت ماه رجب نماز جعفر طیار بخوانند، تسبیح خدا بگویند، حمد خدا بگویند، ناله بزنند، تضرع و زاری بکنند، ان‌شاءالله به برکت مراقبت‌های پزشکی که اسباب عادی است و به برکت نماز جعفر طیار که اسباب معنوی است، این ویروس منحوس از مملکت ما رخت بربندد و مملکت امام زمان در عافیت و امنیت قرار بگیرد.

برنامه تحویل سال نو در حرم مطهر رضوی غیرحضوری برگزار می‌شود

به‌علت توصیه‌های بهداشتی مسئولان و جلوگیری از شیوع کرونا؛

سخنرانی نوروزی رهبر انقلاب در حرم مطهر رضوی برگزار نمی‌شود

دفتر مقام معظم رهبری در اطلاعیه‌ای اعلام کرد مراسم سخنرانی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که همه ساله در روز اول سال نو در حرم مطهر رضوی برگزار می‌شد، امسال به علت توصیه‌های بهداشتی برای جلوگیری از گسترش بیماری ناشی از ویروس کرونا برگزار نخواهد شد و معظم‌له به مشهد مقدس سفر نخواهند کرد.
متن اطلاعیه به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

به اطلاع ملت شریف ایران اسلامی می‌رساند، به علت شیوع ویروس کرونا و توصیه‌های اکید مسئولان و متخصصان امور بهداشتی و درمانی مبنی بر پرهیز از برگزاری تجمعات و خودداری از سفر و خارج شدن از شهرها با هدف جلوگیری از گسترش بیماری، مراسم سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی(مدظله العالی) که همه ساله در روز اول سال نو در حرم مطهر حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام برگزار می‌شد، امسال برگزار نخواهد شد و معظم‌له به مشهد مقدس سفر نخواهند کرد.

امید است با رعایت کامل دستورالعمل‌های بهداشتی و با توسل و التجاء به درگاه پروردگار متعال، هر چه زودتر عافیت قرین مردم عزیزمان شود. همچنین از خداوند متعال شفاء و سلامتی برای مبتلایان این بیماری را مسألت می‌نماییم.

دفتر مقام معظم رهبری  نسخه چاپی

هم وطن : رهبر معظم به مشهد مقدس سفر نخواهند کرد شماهم به مشهد سفر نکنید

رهبر انقلاب در روز اول سال ٩٩ به مشهد سفر نخواهند کرد

خراسان رضوی: در نوروز پذیرای هیچ مسافری نیستیم

خراسان رضوی در نوروز پذیرای هیچ مسافری نیست

هشدار صریح وزارت بهداشت برای عدم سفر به مشهد

مراسم تحویل سال نو در حرم رضوی لغو شد

کدام استان‌ها امسال پذیرای مسافران نوروزی نیستند؟

در ایام نوروز هیچ مهمانی در استان گیلان پذیرفته نمی‌شود/ ممنوعیت سفر به استان گیلان از هم‌اکنون

خراسان رضوی در نوروز پذیرای هیچ مسافری نیست

مسئولان گردشگری استان خراسان رضوی اعلام کردند: این استان در نوروز ۹۹ پذیرای مسافران نخواهد بود و درحال حاضر نیز ضریب اقامت هتل‌های مشهد به زیر ۱۰ درصد رسیده است.

از همان شهر و محل زندگی خودتان هم میشود حضرت رضا علیه السلام را زیارت کرد : در یمنی پیش منی - پیش منی در یمنی را که خوانده اید . پس از همان محل زندگیمان پیش امام رضا علیه السلام باشیم  و بگوئیم : أَشْهَدُ أَنَّكَ تَشْهَدُ مَقَامِی وَ تَسْمَعُ كَلَامِی وَ تَرُدُّ سَلامِی . و خدا کند که تَرُدُّ سَلامِی که میگوئیم درست باشد و آقا سلام مارا جواب بدهد [التماسش کنیم و بگوئیم : آقا جان : زخمی ام التیام می خواهم - التیام از امام می خواهم - السلامُ علیک یا ساقی - من علیک السّلام می خواهم   - مستی ام را بیا دوچندان کن - جام می پشت جام میخواهم - گاه گاهی کمی جنون دارم - من جنونی مدام میخواهم - تا بگردم کمی به دور سرت - طوف بیت الحرام میخواهم - لحظه مرگ چشم در راهم - از تو حسن ختام میخواهم...]

شعرخوانی «حمیدرضا برقعی» در حرم امیرالمومنین - شعرخوانی سیدحمیدرضا برقعی - ديگران - khamenei.ir

هر کجا هستید رو به حرم امام رضا و خطاب به حضرتش بگوئیم :

صَلّی اللَّهُ عَلَیکَ یا مَولایَ صَلّی اللَّهُ عَلَیکَ یا مُقتَدایَ صَلّی اللَّهُ عَلی رُوحِکَ الطّیِّبِ وَ جَسَدِکَ الطّاهِرِ وَ بَدَنِکَ الزّکِیِّ صَبَرتَ وَ احتَسَبتَ وَ اَنتَ الصّادِقُ المُصَدِّقُ قَتَلَم اللَّهُ مَن قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهَ مَن ظَلَمَکَ بِالاَیدِی وَ الاَلسُنِ عَلَیکَ مِنِّی سَلامُ اللَّهِ یا مَولایَ وَ ابنَ مَولایَ کُن شَفِیعِی وَ شَفِیعَ و الِدَیَّ بِحَقِّکَ وَ بِحَقِّ جَدِّکَ وَ آبائِکَ الطّیِّبِینَ الطّاهِرِینَ المَعصُومِینَ وَ رَحمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ.

«پس بگو» «اَلسَّلامُ عَلَیکَ یااَبَالحَسَن یاعَلیَّ بنَ موسَی الرِّضا»

اَلسّلامُ عَلَیکَ یامَولایَ وَ ابنَ مَولایَ وَ رَحمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ تَشْهَدُ مَقَامِی وَ تَسْمَعُ كَلَامِی وَ تَرُدُّ سَلامِی  وَ أَنتَ حَیٌّ عِنْدَ رَبِّكَ مَرْزوقُ اَسْأَلْ اللّهَ رَبِّی وَ رَبَّكَ قَضَاءَ حَوَائِجِی فِی الدُّنیا وَ الآخِرةِ یاوَلِیَّ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ اِنَّ بَینِی وَ بَینَ اللّهِ «عَزَّوَجَلَّ» ذُنُوبًا قَداَثقَلَت ظَهرِی وَ مَنَعَتنِی مِنَ الرُّقادِ وَ ذِکرُها یُقَلقِلُ اَحشائِی وَ قَدهَرَبتُ اِلَی اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اِلَیکَ فَبِحَقِّکَ وَ بِحَقِّ مَن اِئتَمَنَکَ عَلی سِرِّهِ وَ استَرعاکَ اَمرَ خَلقِهِ وَ قَرَنَ طاعَتَکَ بِطاعَتِهِ وَ مُوالاتِکَ بِمُوالاتِهِ فَکُن لِی اِلَی اللّهِ شَفِیعًا وَ مِنَ النّارِمُجِیرًا وَ عَلَی الدّهرِ ظَهِیرًا وَ عَلَی الصِّراطِ دَلِیلًا وَ فِی القَبرِ مُونِسًا وَ اَنیسًا وَ رَحمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ.

پس نزد سر آن حضرت این زیارت را میخوانی:

اَلسَّلامُ عَلَیكَ یا وَلِىَّ اللَّهِ وَ ابْنَ وَلِیّهِ اَلسَّلامُ عَلَیكَ یا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیكَ یا إِمَامَ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةَ الْوُثْقَى وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ مَضَیتَ عَلَى مَا مَضَى عَلَیهِ آبَاؤُكَ الطَّاهِرُونَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِمْ لَمْ تُؤْثِرْ عَمًى عَلَى هُدًى وَ لَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلَى بَاطِلٍ وَ أَنَّكَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ أَدَّیتَ الْأَمَانَةَ فَجَزَاكَ اللَّهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَ أَهْلِهِ خَیرَ ا لْجَزَ ا ءِ أَتَیتُكَ بِأَبِى وَ أُمِّى زَائِرًا عَارِفًا بِحَقِّكَ مُوَالِیًا لِأَوْلِیائِكَ مُعَادِیًا لِأَعْدَائِكَ فَاشْفَعْ لِى عِنْدَ رَبِّكَ.

پس«اگرممکن شد»بچسبان خود را به قبرمطهر و ببوس آن را وبگذاردوطرف روى خود رابرآن پس بگرد به جانب سر و بگو :

اَلسَّلامُ عَلَیكَ یا مَوْلاىَ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْهَادِى وَ الْوَلِىُّ الْمُرْشِدُ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ أَعْدَائِكَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ بِوِلایتِكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ. پس دو ركعت نماز زیارت بجا آوروبعد از آن هرچه خواستى نمازكن، پس دعاكن به آنچه مى‏خواهى إنشاء الله.

دعا و زیارتهای دیگر را در لینک زیر از کتاب بخوانیم

متن زیارت نامه امام رضا علیه السلام را در لینک زیر بخوانید

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/zeyaratnameemamreza.htm

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/zeyaratnameemamreza.pdf

اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم.

اَللّهُمَّ اِنّانسئَلُکَ وَ نَدعُوکَ و نَتَقَرَّبُ اِلِیکَ بِمَولانا عَلِیِّ بنِ مُوسَی الرِّضا یااَللّهُ، یااَللّهُ، یااَللّهُ، یااَللّهُ، یااَللّهُ، یااَللّهُ ، یااَللّهُ، یااَللّهُ، یااَللّهُ، یااَللّهُ.

إِلَهِى عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكَى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِى الْأَمْرِ الَّذِينَ فَرَضْتَ عَلَيْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجًا عَاجِلًا قَرِيبًا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِىُّ يَا عَلِىُّ يَا مُحَمَّدُ اكْفِيَانِى فَإِنَّكُمَا كَافِيَانِ وَ انْصُرَانِى فَإِنَّكُمَا نَاصِرَانِ يَا مَوْلانَا يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِكْنِى أَدْرِكْنِى أَدْرِكْنِى السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ .

کاوشی در دعای فرج (الهی عظم البلاء)

اِلهى عَظُمَ الْبَلاءُ . خدای من بلا و مصائب ما بزرگ شد : از آیت الله محمدتقی بهجت پرسیده شد:
در عصر ما که گرفتاری ها و فشار ها از هر سو متوجه شیعیان در اقصی نقاط جهان و خصوصا کشور ماست. باید چه کار کرد؟ پاسخ دادند: مخصوصا دعای شریف "عظم البلاء و برح الخفاء" را بخوانید و از خدا بخواهیم برساند صاحب کار را! با او باشیم، حالا اگر رساند که رساند و اگر نرساند، دور نرویم از کنار او. از رضای او دور نرویم او می بیند، او می داند حرف هایی که ما به همدیگر می زنیم!

بلاء در قرآن به سه معنا آمده است: (تفلیسی،/49)
1. آزمایش؛( إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلاءُ الْمُبِینُ)( صافات/106)
2. نعمت؛(وَفِی ذَلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظِیمٌ )( بقره/49) یعنی نعمة عظیمة من ربِّکم
3. محنت؛(وَبَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّیِّئَاتِ)(اعراف/168) (وَنَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً)(انبیاء/ 35)

حکمتهای بلا : یکی از حکمتهای بلا این است که خداوند با سختیها و بلاها بندگانش را آزمایش می کند و در این آزمایش تنها کسانی که صبر پیشه می کنند پیروز و رستگار هستند. پروردگار متعال می فرماید: «وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ»؛[1] «قطعاً همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، و کاهش در مالها و جانها و میوه ها، آزمایش می کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان!».

درس تفسیر استاد محسن فقیهی : تفسیر آیات 49 و 50 سوره بقره

﴿وَ إِذْ نَجَّيْنَاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ وَ فِي ذٰلِكُمْ بَلاَءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ ﴾ [1] ﴿وَ إِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَ أَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ ﴾[2]

خلاصه جلسه گذشته: بحث در رابطه با تفسیر آیه 49 سوره بقره بود. آیه در مقام امتنان بر بنی اسرائیل بود. خداوند به رنج‌های آنان در هنگامه‌ی سروری و سلطنت فرعون اشاره کرد. از روا داشتن بدترین عذابها بر ایشان سخن می‌گوید و در نهایت این رنجها را بلائی بزرگ برای ایشان می‌شمارد. بحث به همین فراز آخر روایت رسید.

فِي ذٰلِكُمْ بَلاَءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ...در رابطه با بلاء سه احتمال در تفاسیر آورده‌اند. یک احتمال این است که مراد از بلاء آزمون و امتحان باشد. یعنی خداوند با این رنجها از شما بنی‌اسرائیل امتحانی سخت و بزرگ گرفت و این مصائب آزمونی برای محک ایمان شما بود. احتمال دوم این است که مراد از بلاء مجازات باشد. یعنی از آنجا که بنی‌اسرائیل قدر نعمات الهی را ندانستند و آنها را شاکر نبودند، خداوند آنها را مبتلا به فرعونیان نمود. احتمال سوّم این است که مرجع ضمیر "ذلکم" را به نجات بنی‌اسرائیل از چنگال فرعونیان بازگردانیم و در نتیجه بلاء به معنی انعام و لطف الهی خواهد بود. البته این که مرجع ضمیر را نجات بنی‌اسرائیل بدانیم، در معنی اول هم قابل تصوّر است. یعنی امتحان خداوند به هر دو بوده است. بنی‌اسرائیل هم به رنجها و هم به نجات از چنگال دشمنانشان آزموده شده است.

به نظر ما بهتر است که همان معنی اول، یعنی امتحان و آزمون را مراد از آیه بدانیم. چرا که با فرض این معنی برای مفهوم ابتلاء، می‌توان دو معنی دیگر را هم اراده کرد. چرا که امتحان و آزمون هم می‌تواند به انعام و لطف باشد و هم به مجازات و عذاب صورت پذیرد.

فلسفه بلایا و سختی‌ها در منابع اسلامی : به طور اختصار می‌توان برای وجود مصیبت و سختی‌ها در زندگی علت‌هایی را برشمرد: 1-امتحان و آزمایش ، 2-عاملی برای تذکر و بازگشت ، 3-ارتقای درجه در دنیا و آخرت نزد باری تعالی .

بخش دیگری از مصیبت ها و بلایا به سبب خطاها و گناهان و اشتباهاتی است که انسان دانسته و نادانسته مرتکب آن می شود : انسان در زندگی خطاها و اشتباهاتی را مرتکب می شود که به طور طبیعی آثاری بر آن مترتب است. به عنوان نمونه نوشیدن شراب دانسته و نادانسته آثار مستی را به دنبال دارد؛ برخی از رفتارهای انسانی این گونه است که خواسته و ناخواسته پیامدهای بد و زشتی را به دنبال می آورد و انسان را گرفتار مصیبت می کند.

البته کسانی که از روی جهالت و نادانی و عدم فراهم بودن شرایط عمومی تکلیف چون عقل، بلوغ، اختیار و علم، گناه و خطایی را مرتکب می شوند، هر چند در دنیا گرفتار مصیبت و پیامد طبیعی آن می شوند، ولی در آخرت به دلیل فقدان یکی از شروط عمومی تکلیف چون جنون و اضطرار و نادانی و جهالت مجازات نمی شوند، ولی در دنیا گرفتار پیامدهای طبیعی آن خواهند بود.

اما کسانی که شرایط عمومی تکلیف را دارا هستند، اگر مرتکب خطا و گناهی شوند در دنیا و آخرت مجازات خواهند شد و افزون بر پیامدهای طبیعی گناه که به شکل بلا و مصیبت بر آنان وارد می شود، در آخرت نیز مجازات شده و کیفر گناهی که مرتکب شده اند را می بینند.

خداوند در تبیین دو دسته از مصیبت ها، به مصیبت هایی اشاره می کند که ریشه در عصیان و نافرمانی خدا و پیامبر(ص) (آل عمران، آیه ۱۶۵)، یا کفر (رعد، آیه ۳۱)، یا گناه (آل عمران، آیه ۱۶۵ و نساء، آیات ۶۲ و ۷۹؛ مائده ، آیه ۴۹، قصص، آیه ۴۷، شوری، آیه ۳۰) دارد.

در حقیقت مصیبت به معنای بلا و سختی شدید و گرفتاری سخت (مصباح، ص ۳۵۰) همچنان که می تواند مصداقی از آزمون باشد می تواند مصداقی از مجازات و کیفر الهی هم باشد.

برای از بین بردن حوادث و گرفتاری‌‌ها چکار باید کرد؟

نخست باید به این نکته توجه داشت که علت وجود گرفتاری و مشکلات در زندگی انسان‌ها به یکی از این دو جهت بر می‌گردد:
الف. برخی از گرفتاری‌ها و مشکلات، برای امتحان و آزمایش بشر از سوی پروردگار حکیم هستند؛ چنانچه خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید:وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ؛[بقره، 155] البته شما را به ترس و گرسنگى و بینوایى و بیمارى و نقصان در محصول مى‌‏آزماییم. و شکیبایان را بشارت ده.
ب. برخی از مشکلات، نیز به خاطر اعمال و رفتار ناشایست ما است، چنان‌که پروردگار حکیم در آیه دیگر از قرآن کریم فرموده‌اند: وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثیرٍ؛[شوری، 30] اگر شما را مصیبتى رسد، به خاطر کارهایى است که کرده‌‏اید. و خدا بسیارى از گناهان را عفو مى‌‏کند.
در هر صورت، هدف خداوند از به وجود آوردن مشکلات و گرفتاری برای انسان، لزوماً آزار و اذیت او نیست، بلکه این بلاها و گرفتاری‌ها میتواند دارای اثرات سازنده‌‌ای باشد.
اگرچه بهترین عکس العمل در برابر مشکلات و گرفتاری‌ها، صبر است و خداوند به صابران وعده بشارت و پاداش داده است، ولی در روایتی از رسول خدا(ص) نقل شده است: خداوند متعال فرمود: به عزت و جلال خودم سوگند من بنده خود را گرفتار مى‌‏کنم تا مرا بخواند و صداى او را بشنوم اما کافر هر چه بخواهد مى‌‏دهم تا فریاد او را نشنوم. [مشکاة الأنوار(ترجمه)، مترجم،‏ عطاردى قوچانى، عزیز الله، ص 90]

دعاهایی برای رفع گرفتاری:
بنابراین برخی از دعاهای وارده از سوی معصوم(ع) را برای شما یاد آور می‌شویم تا با خواندن آن در وقت و زمان معین شده، انشاء‌ الله خداوند مهربان، از شما رفع گرفتاری و مشکلات بنماید.

1. در روایت وارد شده؛ هر کس در صبح و شام، بعد از نماز، صد مرتبه بگوید: بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم لا حول و لا قوّة الّا باللَّه العلىّ العظیم‏، خداوند سبحان، صد نوع از انواع‏ بلاها را از او دفع می‌کند. [لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقیه، ج 4، ص 217]
2. در روایت دیگر وارد شده است: هر گاه بلایى نازل شود و دشواری بزرگی رخ بنمایاند پس مى ‏باید که زانوها و دست‌ها را تا مرفق برهنه کنید و بر زمین گذارید و سینه را بر زمین برسانید حاجت خود را در سجده از پروردگار بخواهید، و این دعا را بخوانید: اللَّهمّ انّی أسألک بنورک الّذى لا یطفى و بعزائمک الّتى لا تخفى و بعزّتک الّتى لا تنقضى و بنعمتک الّتى لا تحصى و بسلطانک الّذى کففت به فرعون عن موسى(ع)، سپس صد مرتبه در سجده بگویید: یا حىّ یا قیّوم لا اله الّا أنت برحمتک استغیث فاکفنى ما اهمّنى و لا تکلنى إلى نفسى.‏[لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقیه، ج 4، ص 217 و 218]

روزی 100 بار این ذکر عجیب را بگویید

دعایی که خواندنش در هنگام گرفتاری‌ها معجزه می‌کند

برای از بین بردن حوادث و گرفتاری‌‌ها چکار باید کرد؟

دعاهایی برای رفع بلا و گرفتاری

نظر بزرگان دینی برای رهایی از مشکلات

​​

نماز حضرت جعفر طیار

این نماز اکسیر اعظم و کبریت احمر است و به سندهای بسیار معتبر با فضیلت فراوان -که مهم‌ترین آن آمرزش گناهان بزرگ است ـ وارد شده است و بهترین زمان برای بجا آوردن آن، آغاز روز جمعه است؛

و آن چهار رکعت است با دو تشهد و دو سلام که در رکعت اوّل پس از سوره «حَمد» ، سوره «زِلزال» و در رکعت دوّم بعد از سوره «حمد» ، سوره «وَالْعادِیات» و در رکعت سوم پس از سوره «حمد» ، سوره «إِذٰا جٰاءَ نَصْرُ اللّٰهِ» و در رکعت چهارم بعد از سوره «حمد» «یک‌بار» سوره «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» خوانده می‌شود و در هر رکعت پس از تمام شدن سوره «حَمد» و سوره‌های یادشده، «پانزده بار» گفته می‌شود:سُبْحانَ اللّٰهِ ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ ، وَلا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ ، وَاللّٰهُ أَكْبَرُ. پاک و منزه است خدا و ستایش تنها سزاوار اوست و خدایی جز او نیست و او از هر صفتی برتر است.

و در رکوع نیز همین تسبیحات «ده بار» و پس از برخاستن از رکوع «ده بار» و در سجده اوّل «ده بار» و پس از سر برداشتن از سجده «ده بار» و در سجده دوم «ده بار» و پس از سجده، پیش از برخاستن برای انجام رکعت دوم «ده بار» گفته می‌شود و این ترتیب در هر چهار رکعت رعایت می‌گردد که مجموع تسبیحات به «سیصد» می‌رسد.

شیخ کلینی از ابو سعید مدائنی روایت کرده است: که امام صادق(علیه‌السلام) به من فرمود: آیا نمی‌خواهی ذکری را به تو تعلیم دهم که آن را در نماز جعفر بخوانی؟ گفتم: آری می‌خواهم.
فرمود: هنگامی که در رکعت چهارم به آخرین سجده نماز رسیدی و از تسبیحات فارغ شدی بگو:

سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَالْوَقارَ ، سُبْحانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَتَكَرَّمَ بِهِ ، سُبْحانَ مَنْ لَايَنْبَغِى التَّسْبِيحُ إِلّا لَهُ ، سُبْحانَ مَنْ أَحْصىٰ كُلَّ شَىْءٍ عِلْمُهُ ، سُبْحانَ ذِى الْمَنِّ وَالنِّعَمِ ، سُبْحانَ ذِى الْقُدْرَةِ وَالْكَرَمِ ، اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ ، وَمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتابِكَ ، وَاسْمِكَ الْأَعْظَمِ وَكَلِماتِكَ التَّامَّةِ الَّتِى تَمَّتْ صِدْقاً وَعَدْلاً ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ ، وَافْعَلْ بِى كَذا وَكَذا.

پاک و منزه است آن‌که لباس عزت و وقار به بردارد، پاک و منزه است آن‌که به بزرگی مهر ورزد و به آن گرامی باشد، پاک و منزه است آن‌که پاکی جز برای او سزاوار نیست، پاک و منزه است آن‌که دانشش هر چیز را برشمارد، پاک و منزه است آن سرچشمه‌ی فضل و بخشش، پاک و منزه است آن دارای قدرت و کرم؛ خدایا از تو خواستارم به‌حق بندها و گره‌گاه‌های شکوه عرشت و به‌حق نهایت مهرت که در کتابت آوردی و نام بزرگت و کلمات بی‌عیب و نقصت که در راستی و عدالت بس کمال یافته‌اند، بر محمّد و خاندانش درود فرست و با من چنین و چنان کن. و بجاى کلمه «کذا و کذا» حاجات خود را از خدا درخواست کند.

شیخ طوسی و سید ابن طاووس از مفضل بن عمر روایت کرده‌اند که گفت: روزی امام صادق(علیه‌السلام) را دیدم که نماز جعفر بجا آوردند و پس از نماز دست‌ها را بلند نمودند و این دعا را خواندند: «یَا رَبِّ یَا رَبِّ» به‌اندازه‌ای که یک نفس اجازه دهد، «یَا رَبَّاهُ یَا رَبَّاهُ» به قدر یک نفس، «رَبِّ رَبِّ» به‌اندازه یک نفس، «یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ» باز هم به قدر یک نفس، «یَا حَیُّ یَا حَیُّ» همپای یک نفس، «یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ» باز هم به‌اندازه یک نفس، « یَا رَحْمٰنُ یَا رَحْمٰنُ» «هفت بار»، «یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ» «هفت بار»، سپس این دعا را خواندند: اللّٰهُمَّ إِنِّى أَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِكَ ، وَأَنْطِقُ بِالثَّناءِ عَلَيْكَ ، وَاُمَجِّدُكَ وَلَا غَايَةَ لِمَدْحِكَ ، وَأُثْنِى عَلَيْكَ وَمَنْ يَبْلُغُ غايَةَ ثَنَائِكَ وَأَمَدَ مَجْدِكَ ، وَأَنَّىٰ لِخَلِيقَتِكَ كُنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِكَ ، وَأَىَّ زَمَنٍ لَمْ تَكُنْ مَمْدُوحاً بِفَضْلِكَ ، مَوْصُوفاً بِمَجْدِكَ ، عَوَّاداً عَلَى الْمُذْنِبِينَ بِحِلْمِكَ ، تَخَلَّفَ سُكَّانُ أَرْضِكَ عَنْ طَاعَتِكَ ، فَكُنْتَ عَلَيْهِمْ عَطُوفاً بِجُودِكَ ، جَوَاداً بِفَضْلِكَ ، عَوَّاداً بِكَرَمِكَ ، يَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرامِ.

خدایا! سخنم را با ستایش تو آغاز می‌کنم و با ثنای تو گویا می‌شوم و تو را به بزرگی می‌ستایم، درحالی‌که ستایشت را پایانی نیست و تو را سپاس می‌گوییم، کیست آن‌که به نهایت سپاست و بلندای بزرگی‌ات برسد؟ آفریدگانت را چه رسد که به شناخت ژرفای عظمت تو دست یابند، چه زمانی بوده که به فضل و بخششت ستوده و به عظمتت موصوف نبودی، کدامین زمان بوده که با بردباری خویش پیاپی از گنه‌کاران درنگذشته باشی؟! ساکنان زمینت از فرمان‌برداری تو سرپیچی کردند، ولی تو با بخشش خویش بر آنان مهر ورزیدی، به فضل خود به آنان بخشیدی و به کرمت پی‌درپی به آنان روی کردی، ای که معبودی جز تو نیست، بخشایشگری که دارای شوکت و کرامتی.

پس حضرت فرمود: ای مفضّل هرگاه تو را حاجت ضروری پیش آید نماز جعفر را بخوان و این دعا را قرائت کن و حاجتت را از خداوند بخواه که به خواست خدا برآورده می‌شود.