اگر کسى اسباب و واسطه‌هاى فیض را، فاعل مستقل از اراده و قدرت خدا بداند و یا معتقد به مبدأ مؤثرى در عالم هستى باشد که خدا آن‌را سبب و واسطه فیض قرار نداده، دچار شرک گشته است.
توحید در عبادت قسم مهم توحید عملی است که می تواند زندگی موحدانه حقیقی را برای انسان رقم بزند و اکثر مردم در این مرتبه از توحید با چالش و انحراف روبه رو هستند!
امام صادق(ع) می‌فرماید:همین كه چهار چیز شایع شد [همراه آنها] چهار چیز دیگر پدیدار گردد: هر گاه زنا شایع شد زلزله پیدا شود. هر گاه حكم به‌ناحق شایع شود باران بند آید. هر گاه پیمان با كفارى كه در ذمه اسلامند شكسته شود [و طبق مقررات با آنها رفتار نشود] دول
علی(علیه السلام) در ادامه سخنشان می‌‌فرمایند: «و او در هر مکانى هست بدون آن‌که با آن مکان تماسّ داشته باشد، و یا در مجاورت آن قرار گیرد. علم خداوند به تمام موجوداتى که در مکان‌‌ها قرار دارند، احاطه دارد و هیچ یک از آن موجودات از تدبیر و اراده خداوند خالى
چگونه خداوند ما را زیارت می کند؟
منظور اصلی از اینکه خدا او را زیارت می‌کند این است که پروردگار او را مورد توجه خاص خود قرار می‌دهد و رحمتها و برکات خاصه خود را شامل او می‌سازد.
پس باید دقت کنیم شور گرفتن و عزاداری ها اگر به خاطر درک عظمت و درد ظلم به ائمه، و از روی حب و عشق اهل بیت علیهم السلام باشد، اجر فراوانی دارد. اما غیر از اینها مصداق شرک است. و همینطور گریه کردن و روضه خواندن برای ایجاد احساس، مصداق شرک است و گناه دارد.
حضرت موسی، فرعون مآبی یعنی همان استبداد فرعون را تعبد نامیده است. بنی اسرائیل هیچگاه فرعون را سجده نمی کردند؛ بلکه فرعون آنها را ذلیل ساخته و به اطاعت اجباری و کار اجباری و بهره کشی وادار کرده بود و هر نوع حق اختیار و آزادی را از آنها سلب نموده بود و آنها
متکلمان الهی علم خدا را عین ذات او نمی دانند بلکه علم الهی را زائد برذات می دانند بنابراین قائلند خداوند به جزئیات همانند کلیات علم دارد و تغییر در جزئیات هیچ خللی در ذات الهی ایجاد نمی کند چون علم عین ذات خدا نیست بلکه امری است زائد بر ذات خداوند.
تفاوت روزی با عدالت خدا سازگار است؟
این تفاوت ها را حتی در میان پیامبران نیز مشاهده می نماییم به گونه ای که پیامبری همانند سلیمان(علیه السلام) برسرزمین پهناوری حکمرانی می نموده و جن و انس و پرندگان در خدمت او بودند،و بادها در اختیارش قرار گرفته و او را به هر مکانی که خواسته بود می بردند، و
چرا هنگام دعا دست به آسمان بر می داریم؟
آنچه از روایات اهل بیت عصمت و طهارت (علیه السلام) بدست می آید این است كه فلسفۀ بلند کردن دست به سوی آسمان چهار دلیل دارد: اول اینکه این عمل سنت نبوی است، دوم اینکه نوعی عبادت است،سوم اینکه نشانۀ خضوع در برابر پروردگار است و در آخر بدین جهت است که آسمان
تسبیح موجودات به سه صورت می تواند باشد:تسبیح حالی، تسبیح قالی و ترکیبی از تسبیح حالی و قالی.
شیطان، علّت تامه گناه نیست به این معنا كه غرائز نفسانى در وجود انسان، باعث و علّت گناه است و شیطان هم با ترفندهاى خود به آن كمك مىكند. بنابراین، اگر شیطان هم خلق نمىشد، انسان به وسیله همان غریزى كه در وجودش هست، گناه مىكرد.
توسّل در آینه رفتار و گفتار علمای اهل سنّت
براساس آیات قرآن، همه انسان ها اعمّ از انبیاء و شهداء و صلحاء و حتّی کافرین و مشرکین دارای حیات برزخی هستند و در این امر جای هیچ شکّ و شبهه نیست.
وقتی عقل به کمال خود می رسد در اثر اتصال به عالم ما فوق طبیعی، انسان می تواند به نوعی ادراک دست یابد که در کلام عرفا شهود قلبی خوانده می شود که بااذن از عالم بالا صورت می گیرد. بنابراین غیب حقایق است که حس نمی تواند بدانها دست یابد بلکه قدرت عقل و شهود اس
در کتاب وفاء الوفاء تألیف سمهودی دانشمند معروف اهل سنت از عمربن خطاب نقل شده که: حضرت آدم به خاطر اطلاعی که از آفرینش پیامبراسلام(صلی الله علیه واله وسلم) در آینده داشت، به پیشگاه خداوند عرضه داشت : (یا ربّ اسئلک بحقّ محمد لما غفرت لی) یعنی خداوندا! به ح
برترى قدرت شیطان بر نیروهای الهی
انسان با شناخت فطری، شناخت های عقلی و شناخت هایی كه پیامبران الهی به او در طی طریق سعادت ارائه كرده اند، هرگز نباید از سبیل هدایت منحرف شود.
افعالی که محال عقلی هستند ، هیچ گاه متعلق قدرت واقع نمی شوند و اصلا مفهوم قدرت در مورد آن ها به کار نمی رود ، یعنی اگر امری عقلا محال بود و وجودش در عالم خارج محال عقلی به حساب آمد ، دیگر نمی توانیم آن را در محدوده قدرت قرار دهیم و بگوئیم : آیا کسی می توا
اسلام در راه مبارزه با برده داری ، فروش برده را یکی از منفورترین معاملات دانسته است در حدیثی از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) آمده است: (شرّ النّاس من باع النّاس) بدترین مردم کسی است که انسان ها را بفروشد.
نمونه های بداء در قرآن و روایات و تاریخ
فخر رازی خود جواب می دهد که محو و اثبات از چیزهایی است که قلم تقدیر بر آن کشیده شده است، یعنی خداوند مقدّر کرده که هر وقت هر چه را که بخواهد، تغییر دهد. پس محو نمی کند مگر آنچه را که سابقاً می دانسته است که محو خواهد کرد و اثبات نمی کند مگر آنچه را که قضا
علم خداوند بر دو نوع است 1- علم به علل ناقصه (که در لوح محو و اثبات موجود است که در مباحث اعتقادات از آن به قضاء غیر محتوم تعبیر می کنند.) 2- علم به علل تامّه (که در لوح امّ الکتاب یا همان لوح محفوظ موجود است که در مباحث اعتقادات از آن به قضاء محتوم تعبیر
به امر معز الدوله دیلمی در مساجد بغداد لعن هر سه خلیفه به وصفشان و لعن معاویه صریحا مکتوب شد و در سال 352 برای اولین بار روز عاشورا در مرکز خلافت اسلامی، بغداد، رسما تعطیل اعلام و در خیابان¬ها عزاداری برپاشد و مجالس جشن و شادیِ عید غدیر و طعن خلفا مرسوم گ
زید و فرزند شهیدش یحیی، قائل به امامت امام صادق (علیه السلام) بودند و برای خود ادعای امامت نکردند، اما بعدها فرقۀ زیدیه چنین ادعایی را مطرح کرد.
علی اللهی ها حلول را اختصاص به حضرت علی(علیه السلام) می دانند ولی اهل حق معتقدند خداوند در جامه ی همه بزرگان اهل حق حلول کرده است. با توجه به این اختلافات جماعت اهل حق و علی اللهی یکی نیستند.
عده ای از اهل حق بیان می کنند: نماز و نیاز و عبادات کلاً به خاطر نزدیک شدن به حق است و اهل حق طبق دستور سلطان اسحاق، نذر و نیاز را توأم با عبادات در جم خانه به طریق مخصوص به خود انجام می دهند، تا با تسلط بر نفس به فیض برسند. نوع عبادت مهم نیست، مهم هدفی ا
عجیب سنّتی است، سنّت استدراج...
گاهی خدا به بنده اش نعمتی را می دهد، او هم آن نعمت را در راه معصیت خرج می کند و با آن گناه می کند.[بحارالأنوار، ج 5، ص 217]
در مجموعه هستى اگر وجود مخلوقى، زیبایى و كمال آفرینش مجموعه عالم را افزایش دهد، لازم است خدا آن موجود را خلق كند، زیرا عدم خلقت آن موجود، یا ناشى از عدم اطلاع و آگاهى از زیبایى آن مى باشد، یا در اثر ضعف و ناتوانى از خلقت آن است.
روح و جسم آدمی در ارتباطی تنگاتنگ و اتحادی با یکدیگر از ابتدای خلقت انسان قرار می گیرند که در اثر رشد روح و قوی شدن نفس آدمی به تدریج ارتباط میان آن دو کم و کمتر می شود.
باخبر باش که سر می شکند دیوارش!
آیا ما بتها را از فضای زندگی بیرون ریخته و الله را جای آن قرار داده ایم؟ جدّاً ما خدا را معبود خود گرفته ایم یا هوی را؟! اگر انصاف داشته باشیم باید اعتراف کنیم که ما در بت خانه زندگی می کنیم! و می گوییم لااله الاالله.
آیا شما هم احساس امنیت می کنید؟
ایمن نبودن از مكر الهى به معنى ترس از مسئولیت ها و خوف از كوتاهى در انجام وظائف است، كه همواره باید این «ترس» با «امید» به رحمت او به طور مساوى در دل هاى افراد با ایمان باشد
خداوند مجموعه زمین و آسمان را در شش دوران متوالی آفریده است، هر چند این دوران ها گاهی به میلیون ها یا میلیاردها سال بالغ شده است، و علم امروز هیچگونه مطلبی را كه مخالف این موضوع باشد بیان نكرده است.
چرا گاهی در توکل به خدا جواب نمی‌گیریم؟
مصاحبه اختصاصی تبیان با آیة الله سید رضی شیرازی نوه آیة الله شیرازی بزرگ، تحریم کننده تنباکو. پاسخ به این سوال را بخوانید. چرا در برخی موارد انسان همه راههای درست توکل را طی می‌کند ولی نتیجه‌ای نمی‌گیرد؟
اعتقاد به ربوبیت و عبادت در برابر سنگ و چوبى كه با دست خود تراشیده بودند، «ما لا یَضُرُّهُمْ وَ لا یَنْفَعُهُمْ»، نشانه شدّت پستى این اعتقاد و عمل است؛ در حالى كه توسّل به اولیاى الهى، اعتقاد به وساطت كسانى است كه خداوند به آنان چنین منزلتى داده است.
شكر ذاتا راهى است براى شناخت هر چه بیشتر خداوند، به همین دلیل یكى از راه هاى اثبات «وجوب معرفة اللَّه» (شناخت خدا) همان وجوب شكر «منعم» (نعمت بخش) مى باشد.
آزمایش الهی نمادی از رحمت و محبت
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «خداوند هرگاه بنده ای را دوست بدارد، او را در بلا فرو می برد. ای سدید! ما و شما شیعیان روز و شب ها را با بلا سپری می کنیم.
وقتی کسی در لسان دینی ملعون نامیده می شود به معنای آن است که او از جوار رحمت الهی دور است و خداوند متعال نسبت به او غضبناک و خشمگین است.
هدف از ابتلا رشد و تکامل استعدادهای آدمی، ظهور لیاقت ذاتی و شئون باطنی، آشکارسازی نقایص و ضعفها و پی بردن به فضایل و کمالات است و درپرتو آن است که اعتراف به ناتوانیها، تضرّع و توبه به درگاه الهی را به همراه می آورد و استحقاق پاداش و یا کیفر مستدل می شود
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «همانا بر صالحان سخت گرفته می شود. به تحقیق رنجی به مؤمن نمی رسد، از یک تیغ باشد تا بالاتر از آن، مگر آن که خطایی را از او پاک می کند و او را درجه ای بالاتر می برد.
چرا و چه کسانی امتحان می شوند؟
وجود حوادث سخت گاه در زندگی انسان‌ها ـ از پیامبران بزرگ خدا گرفته تا افراد عادی ـ ضرورت است؛ ضرورت امتحان و آزمایش و شکوفا شدن استعدادهای نهفته و سرانجام تکامل وجود انسان. از این جهت، پیامبران بر همه افراد در مواجه شدن با سختی‌ها اولویت دارند.
در سر دو راهی ها و سختی ها قرار دادن، برای آن است که استعدادهای درونی اش بروز و ظهور کند، یعنی اگر این آزمایش نباشد، او در حد خامی و در حد بالقوه می ماند، این آزمایش است که تکمیل کننده است.
یکی از اسباب برگشت بشر به سوی خدا این است که خداوند انسان را در بوتۀ گرفتاری ها قرار دهد تا انسان عقل و فکر خود را به کار اندازد و از علت سختی ها و بلاها عبرت بگیرد و مسیر خود را به سوی خدا سوق دهد
انسان موجودی مختار یا مستقل !!
رمز بـرتـرى انـسـان بـر آفـریدگان دیگر در داشتن همین توان انتخاب است و ملاك ارزشمند بودن افعال آدمى در همین جاست ، و گرنه موجودى كه تنها یك راه در پیش دارد و آن را بدون اختیار مى پـیـمـایـد، شـایـسـتـه پـاداش و كـیـفـر نـیـسـت
عوامل اجتماعی و فرهنگی یا جبر؟
جـبـرى بـر زنـدگـى انـسـان حـاكـم نـیـسـت و حـتـى عـوامـل اجـتـمـاعـى نـیـز جـبـرآور نـیـسـتـنـد؛ زیـرا هـر چـنـد تـاثـیـر مـحـیـط، فـرهـنـگ و عوامل اجتماعى و اقتصادى در اندیشه و افعال انسان انكارناپذیرند، اما تصمیم نهایى با انسان اسـت
آیا فقط شیعه به بداء اعتقاد دارد؟
در واقع بداء برای ما آشکار می‌شود نه برای خدا.بداء ارزش و فایده دعا و کارها را برای ما روشن می‌کند که تلاش‌ها و دعا اثر دارد و برخی کارها نیز در گرو دعاست و اگر دعا کنیم تلاش ما نتیجه می‌دهد.
به انسان «احسن مخلوقات» مى‌گویند، چون هیچ خلقى به کمالات او آفریده نشده است و خداوند «احسن الخالقین» است، چون هیچ واسطه‌ى خلقتى که چیزى به دست او خلق مى‌شود، کامل نیست و خداوند متعال کمال مطلق و هستى محض و احسن الخالقین است.
خداوند خالق همه چیزها است و هر چیزى و هر شخصى در متن خلقت با یک شایستگى مخصوص به خود به دنیا آمده است. حقوق هم از همین جا یعنى از ساختمان ذاتى اشیا پیدا مى‌شود.
خداوند با لطف و رأفت خود (علاوه بر رقیب و عتید) فرشتگان دیگری را نیز موکل انسان قرار داده، تا از آنان در مقابل دام‌های شیطان و گزند حشرات موذی زمین و آفت‌های بسیاری که به اذن خدا نمی‌بینند، دفاع نمایند تا اینکه مرگش فرا برسد.
اگر شیطانى نبود، نظام عالم انسانى هم نبود، و وجود شیطانى كه انسان را به شر و معصیت دعوت كند، از اركان نظام عالم بشریت است، و نسبت به صراط مستقیم، او به منزله كناره و لبه جاده است و معلوم است كه تا دو طرفى براى جاده نباشد، متن جاده هم فرض نمىشود.
از آن‌جا که ملائکه شهوت و خواسته‌های نفسانی ندارند، در نتیجه دایره اختیار آنها نسبت به انسان بسیار محدود است؛ زیرا در واقع زمینه‌های نافرمانی در مورد آنان وجود ندارند؛ ولی این به معنای مجبور بودن آنان نیست.
جبر و اختیار در کلام امام هادی علیه السلام
تفویض در لغت به معنای واگذاردن و تسلیم امری به دیگری و حاکم کردن او در آن امر است. و در اصصلاح به معنای این است که خداوند کارهای بندگان را به خود آنان واگذار کرده است. هر چه بخواهند آزاد و رها و مستقل انجام می دهند و خداوند قدرتی بر افعال آنان ندارد.
از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل کرده است که: من سرّه ان یبسط له فی رزقه و نیسا له فی اثره- اجله- فلیصل رحمه. کسی که از وسعت در روزی و زیاده شدن عمر، خوشحال می شود باید صله رحم به جای آورد.
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: توحید و اسماء و صفات الهی
