صدای اذان مغرب که بلند می‌شود، مژده آغاز ماه ربیع را با خود می آورد. ماه ربیع‌الاول، ماه شادی اهل بیت است.

به گزارش مشرق؛ ربیع الاول ماه میلاد مبارک پیامبر گرامى اسلام(ص) و حضرت صادق(ع)، هجرت پیامبر اکرم(ص) از مکه به مدینه، آغاز امامت پربرکت حضرت بقیة اللّه(عج) و ماه رخداد واقعه عظیم «لیلة المبیت» است و در مجموع از ماه‌هاى بسیار پربرکت و پرخاطره‌ای است که سزاوار است، همه علاقه‌مندان مکتب اهل بیت(ع) آن را ارج نهند و گرامى بدارند. ماه ربیع الاول بهار ماه ها است. از طرفی با حلول این ماه، ماه پر از حزن و اندوه صفر که ماه مصیبت های بزرگ اهل بیت رسول خدا (ص) بود به پایان رسیده است و از طرف دیگر میلاد رسول خدا (ص) که برترین رحمت است در این ماه است، برای روز اول ربیع الاول که روز هجرت پیامبر(ص) است، در منابع دینی اعمالی همچون روزه و دعا به جهت شکر گذاری ذکر شده است، البته باید توجه داشت که نبودن و وارد نشدن دعا یا نمازی در منابع دینی دلیل بر بدعت و حرمت انجام آن نیست چرا که از نظر اسلام به طور کلی دعا و نماز در همه احوال و اوقات مطلوب و مستحب است. بله اگر کسی به دروغ ادعا کند که در اسلام وارد شده است که فلان دعای خاص را در فلان وقت خاص بخوانید دروغ و بدعت است. اما در مورد مژده بهشت دادن پیامبر(ص) به کسی که بشارت ماه ربیع را بدهد، ما در منابع شیعی حدیثی را در این باره پیدا نکردیم. بله صاحب تفسیر روح البیان حدیثی نقل می کند که: "کسی که مرا به اتمام ماه صفر بشارت دهد او را به بهشت بشارت می دهم" و شاید این حدیث همان معنای مورد نظر را می رساند.

نظر رهبرانقلاب درباره خرافات شب اول ربیع/آیه ای که امشب در وصف علی (ع) نازل شد

آیا روایت"کسی که مرا به ماه ربیع بشارت دهد،من او را به بهشت بشارت می دهم" صحت دارد؟

آیا اعمال و دعاهایی که در شب اول ماه ربیع الاول انجام می شود بدعت و حرام نیست؟

اعمال و دعاهایی که در شب اول ماه ربیع الاول انجام می شود بدعت یا حرام

بررسی حدیث خروج ماه صفر و بشارت به بهشت