ای هَمسَرِ تازه جوان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

تو رَفته ای اَز این جَهان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

طِبقِ وَصِیَّتهایِ تو - قَبرِ تو مَخفی کردَه اَم

اَز جُمله یِ نامَحرمان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

گرچه نَباشَد جِسمِ تو - دَر خانه وَ دَر جَمعِ ما

یادِ تو اَم دَر دِل نهان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

مَن با یتیمانِ تو دَر - این خانه اَندَر نیمه شَب

دارَم بَسی آه و فغان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

گَر که نماید نیمه شَب - این کودکان، مادَر طَلَب

گویم چِه؟ اَی آرامِ جان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

تو رَفتی وَ راحت شُدی - اَز ظُلمَتِ این خاکدان

ماندَم مَن و این دشمنان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

ماندم مَن و این غاصِبین - بَعد اَز تو دَر این سَر زَمین

کور و کَرَند این مَردمان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

ای باقری، دَر نیمه شَب - مَولا زِ هِجرِ فاطمه

گویَد بِه صَد آه و فَغان - زَهرایِ مَن زَهرایِ مَن

سروده شده دهه فاطمیه پائیز ۱۴۰۲

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

زَهرا که گشته نیمه یِ شب دَفن اَز سِتَم - اَندَر عَزا وَ ماتَمِ او جَفّ شُده قَلَم

او با وَصِیَّتَش بِه عالم و آدم رسانده است - که گشته حَقِّ آلِ علی غَصب بیش و کَم