باز هم شلیک به توافق

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
صد و بیستمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید حمیدرضا میرزایی تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره صد و بیست

سرمقاله

باز هم شلیک به توافق

رژیم صهیونیستی امروز با حمله به نقاط مختلف نوار غزه نشان داد که رویکرد این رژیم همان مشی همیشگی یعنی عدم پایبندی به تعهدات و توافقات است. درحالی‌که توافق شرم‌الشیخ با هدف برقراری آتش‌بس و کاهش تنش‌ها در نوار غزه منعقد شد، واقعیت میدانی چیز دیگری را نشان می‌دهد؛ رژیم صهیونیستی با نقض آتش‌بس بار دیگر ثابت کرد که به هیچ توافق و تعهدی پایبند نیست. این حملات به بهانه حمله حماس به خودروی زرهی صهیونیست‌ها انجام شده در حالی که گردان‌های قسام هرگونه ارتباط با این حمله را منکر شده‌اند. طبق آخرین آمار بیش از ۲۰ حمله هوایی اسرائیل به مناطق شرقی شهر خان‌ یونس در جنوب نوار غزه انجام شده است.

از زمان تأسیس این رژیم تا امروز، هیچ آتش‌بسی از سوی اسرائیل به‌طور واقعی تداوم نیافته است. براساس گزارش‌های مستند، رژیم صهیونیستی تنها در لبنان بیش از ۴۱۵۱ بار توافق آتش‌بس را نقض کرده و در غزه نیز بارها پس از امضای توافق‌های مشابه، حملات جدیدی را علیه غیرنظامیان آغاز کرده است. این آمارها بیانگر یک واقعیت انکارناپذیر است: نقض تعهدات بخشی از دکترین نظامی و سیاسی اسرائیل است.

توافق شرم‌الشیخ نیز در همین مسیر قرار دارد. با وجود تعهدات رسمی برای توقف عملیات، جنگنده‌های اسرائیلی به بمباران مناطق رفح، خان‌یونس و جبالیا ادامه داده‌اند. این اقدامات نه‌تنها نقض آشکار توافق آتش‌بس است، بلکه نشان می‌دهد تل‌آویو هیچ‌گونه اراده‌ای برای تحقق صلح پایدار ندارد. در چنین شرایطی، اعتماد به این رژیم چیزی جز ساده‌انگاری سیاسی نیست.


کارشناسان جهان عرب در ارزیابی خود از این وضعیت تأکید می‌کنند: «آتش‌بس کنونی در غزه «بسیار شکننده» است، چراکه رژیم صهیونیستی اساساً قابل اعتماد نیست. همان‌گونه که این رژیم در لبنان هزاران‌بار آتش‌بس را نقض کرد در غزه نیز همین سناریو تکرار خواهد شد. اسرائیل از هر توافقی برای پوشاندن شکست‌های میدانی خود استفاده می‌کند و بلافاصله پس از بازسازی توان نظامی، حملاتش را از سر می‌گیرد.»

واقعیت آن است که توافق شرم‌الشیخ نه بر پایه‌ی اعتماد، بلکه بر پایه‌ی اجبار و فشارهای بین‌المللی شکل گرفته است. رژیمی که مدارس، بیمارستان‌ها و اردوگاه‌های آوارگان را بمباران می‌کند، نمی‌تواند شریک صلح باشد. تا زمانی که تل‌آویو از پاسخ‌گویی در برابر جنایاتش مصون است و از حمایت کامل واشنگتن برخوردار است، هرگونه آتش‌بس تنها «وقفه‌ای کوتاه در روند کشتار» خواهد بود.

با این رفتارهای تکراری و پیش‌بینی‌شده اسرائیل، آینده توافق شرم‌الشیخ نه‌تنها روشن نیست، بلکه در سایه تجربه‌های تلخ گذشته، تیره و ناپایدار به‌نظر می‌رسد. آتش‌بس شکننده کنونی، فرصتی کوتاه برای مردم رنج‌دیده غزه فراهم کرده است تا از زیر آوار جنگ نفسی تازه کنند، اما تا زمانی که رژیم صهیونیستی پاسخگو و مهار نشود، هیچ صلحی واقعی نخواهد بود.

حماس به‌خوبی نسبت به کارنامه سیاه اسرائیل واقف بود و به همین دلیل پاسخی هوشمندانه به طرح ۲۰بندی صلح داد. حماس با این پاسخ راه را بر هرگونه اتهام مبنی بر عدم تمایل این جنبش به راه حل سیاسی و مذاکره، بست و فرصتی برای عیان شدن مجدد چهره جنگ‌طلبانه اسرائیل فراهم کرده است. اکنون جهانیان به‌خوبی باید این واقعیت را مشاهده کنند که توافق صلح با آمریکا و اسرائیل سرابی بیش نیست.