جاذبه‌های گردشگری اصفهان
جاذبه های گردشگری و توریستی اصفهان
مکان های دیدنی و جاذبه های گردشگری اصفهان
دیدنیهای اصفهان
فهرست بناهای تاریخی استان اصفهان
جاذبه‌های گردشگری اصفهان (+عکس)
لیست جاذبه های گردشگری در مسیر استان اصفهان
وب سايت گردشگری استان اصفهان
جاذبه های گردشگری
جاذبه های گردشگری اصفهان
تاریخچه اجمالی شهر اصفهان
اصفهان (سپاهان) مرکز استان اصفهان، با پهنه‌ای حدود 250 كیلومترمربع، در دل فلات ایران قرار گرفته است. آب و هوای شهر اصفهان نیمه خشك و معتدل است، به طوری كه متوسط درجه حرارت سالانه این شهر حدود 16 درجه سانتی‌گراد و متوسط بارندگی سالانه این شهر در حدود 13 میلی‌متر می‌باشد. به طور کلی، اصفهان شهر کم آبی است ولی به واسطه وجود رودخانه زاینده رود، کشاورزی در این استان توان رشد پیدا کرده است. اصفهان به لحاظ واقع شدن در مركز جغرافیایی ایران و با داشتن آب و هوایی معتدل و خاكی حاصلخیز و آب كافی زاینده رود (زنده رود)، از دیرباز به عنوان مكانی برای سكونت، مورد توجه بوده است.
احتمالاً از عصر ساسانیان كه سپاهیان (اسپهان) در دشت حاصلخیز اطراف شهر گرد آمدند به این نام خوانده شده است. در سال 19 ه. ق. اصفهان بدون جنگ و خونریزی و با انعقاد یك صلح‌نامه به دست سپاهیان اسلام افتاد و جزیی از سرزمین وسیعی شد كه اسلام بر آن حكومت میكرد. در دوره سیصد ساله پس از آن، این شهر اغلب دست به دست میشد تا اینكه در قرن چهارم هجری، در زمان آلزیار و آل بویه، به عنوان پایتخت مورد استفاده قرار گرفت. در قرن پنجم، در دوران سلجوقیان، پایتخت امپراطوری وسیعی شد كه یك مرز آن رود سیحون و مرز دیگرش سواحل شرقی دریای مدیترانه بود.
غارت وحشیانه شهر به دست تیمور لنگ و قتل عام ساكنان آن در سال 789 ه. ق. اصفهان را به وضع اسفباری دچار كرد.
در زمان اولین حكمرانان صفوی در قرن دهم هجری، اصفهان از مراكز مهم تجارت، فرهنگ و صنعت گردید. در اوایل قرن یازدهم (1006 ه.ق.) پایتخت شاه عباس از قزوین به اصفهان انتقال یافت و قریب یك قرن و نیم این شهر پایتخت سلسله صفویه بوده و به همین واسطه از شهرت جهانی برخوردار شد.
شهر اصفهان از روزگاران كهن تا كنون به نامهای: آپادانا، آصف‌هان، اسباهان، اسپاتنا، اسپاهان، آسپدان، اسپینر، اسفاهان، اصپدانه، انزان، بسفاهان، پارتاك، پاری، پرتیكان، جی، دارالیهودی، رشورجی، سپانه، شهرستان، گابا، گابیان، نصف جهان و یهودیه مشهور بوده است. در شاهنامه فردوسی نیز بارها به اصفهان (سپاهان) اشاره شده و از آن نام برده شده است:
شهر اصفهان با انتخاب شدن به عنوان نخستین پایتخت فرهنگی کشورهای اسلامی در سال 2005 در میان مردم این کشورها بیش از پیش مشهور گشته و گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است. این شهر از لحاظ صنایع دستی مهم‌ترین شهر کشور به شمار می‌آید که بیشتر صنایع دستی کشور اعم از قلم کاری، خاتم کاری، ترمه و... در آن تولید می‌شود و گردشگرانی که مشتاق به تهیه سوغات ایرانی هستند تقریباً صنایع دستی و سوغاتی‌های تمام نقاط ایران را در حاشیه میدان نقش جهان و در بازار قدیمی اصفهان می‌توانند تهیه کنند.
در میان شیرینی‌های اصفهان گز و پولکی اصفهان از همه معروف‌تر هستند؛ مهم‌ترین غذای محلی اصفهان از نظر آنوبانینی؛ که بسیار مورد توجه مسافران و گردشگران است "بریان" (بریون) نام دارد که خوراکی گوشتی و بسیار چرب بوده و در بیشتر نقاط شهر می‌توان آن را تهیه کرد. عمده آثار باستانی اصفهان مربوط به دوره صفویه و مهم‌ترین مناطق گردشگری آن در حاشیه زاینده رود قرار دارد.
عمارت عالی‌قاپو، مسجد شیخ لطف الله، مسجد امام (مسجد شاه)، کلیسای وانک، منار جنبان، کاخ چهل ستون، کاخ هشت بهشت، چهار باغ، آتشگاه، گورستان قدیمی تخته فولاد، بازار تاریخی اصفهان، میدان نقش جهان، باغ پرندگان، پل خواجو، پل شهرستان، سی و سه پل (پل الله وردی خان) و... از مهم‌ترین نقاط دیدنی و تاریخی شهر اصفهان هستند.
آثار تاريخي و جاذبه‌هاي توريستي اصفهان
عمارت چهلستون
عمارت چهلستون در اوايل قرن 11 هـجری قمری در ميان باغ و مجموعه بناها و کاخ‌های محوطه دولتخانه صفوي ساخته شده است . اين عمارت عمدتاً به منظور پذيرائي رسمي از ميهمانان و مسافرین خارجي، طي سه مرحله و طبق يك طرح واحد ساخته شده است . مرحله اول ـ تالار اصلي و بزرگ . مرحله دوم ـ ايوان آیینه و اطاق‌های طرفين آن. مرحله سوم ـ ايوان ستون دار كه از هجده عدد ستون و سقف چوبي تشكيل شده است. نام چهلستون به نشانه كثرت ستون‌ها و انعكاس تصوير بيست ستون در آب استخر است .
نقاشی‌های ديواري چهلستون زير نظر هنرمند نامدار عصر صفوي ، رضا عباسي با خصلت بزرگ نمایی به شيوه مينياتورهاي ايراني انجام گرفته است. چهار تابلو بزرگ داخل سالن، صحنه‌هایی از میدان‌های جنگ و مجالس پذيرائي پادشاهان صفوي را نشان می‌دهد. دو تابلو بزرگ مياني از الحاق‌های بعدي با موضوعات مشابه است كه به قلم صادق نقاش باشي (هنرمند دوره قاجار) ترسيم شده است . متأسفانه بسياري از نقاشی‌های دوره صفوي در زمان حكومت ظل سلطان ، تخريب گرديده است. از اشعار دلپذير نجيب كاشاني كه به (خط محمد صالح اصفهاني) بر پيشاني ايوان ستون دار مرقوم گرديده ، چنين مستفاد می‌گردد كه اين عمارت بي نظير در اوايل قرن 12 هـ.ق دچار آتش سوزي گرديده و در زمان شاه سلطان حسين صفوي تعمير شده است.
ميدان نقش جهان (ميدان امام) اصفهان
يكي از زيباترين میدان‌های جهان به طول حدود 512 متر و عرض 160 متر است كه در اطراف آن اطاق‌هایي در دو طبقه با يك اندازه و شكل احداث شده است. تعداد چهار اثر تاريخي بي نظير در اطراف ميدان قراردارد. عمارت عالی‌قاپو ـ مسجد امام ـ مسجد شيخ لطف الله و سر درب بازار قيصريه ، در وسط ميدان اصلي، زمين و دو دروازه سنگي چوگان بوده است. ميدان امام امروزي يكي از مراكز خريد صنايع دستي و همچنين محل برگزاري بسياري از مراسم ملي و مذهبي است. در هر هفته نماز پرشكوه جمعه در اين ميدان برگزار می‌گردد.
بازار قيصـريه اصفهان
سردرب قيصريه در شمال ميدان امام (نقش جهان) ساخته شده است. اين سردرب ، يكي از زيباترين نقاشي هاي مربوط به دوران صفويه را نشان مي‌دهد . از اين سردرب ، وارد يكي از زيباترين بازارهاي جهان مي‌شويم . اين بازار در دوران صفويه مركز فروش كالاهاي گران قيمت بوده است و نمايندگان شركت‌هاي خارجي در اين مكان داراي حجره‌هائي بوده‌اند. بازار اصفهان يكي از بزرگترين بازارهاي ايران است كه داراي قسمتهاي مختلف مي‌باشد و در هرقسمت كالاهاي خاصي را به فروش مي‌رسانند . براي مثال قسمت صنايع دستي ، طلا و نقره ، قالي ، كفش و غيره . بازديد از همه قسمتهاي بازار ساعت‌ها به طول مي انجامد.
عمارت عالي قاپو اصفهان
اين كاخ در قرن يازدهم هجري در شش طبقه احداث شده است. هر طبقه تزئينات هنري خاصي را دارا مي‌باشد. از قسمتهاي مهم اين كاخ ، ايوان طبقه سوم ، حوض مسي و تالار پذيرائي همين طبقه كه با زيباترين نوع نقاشي و گچبري تزئين شده است . تالار موسيقي طبقه ششم و تزئينات گچبري بي‌نظير آن و اغلب كارهاي هنري به وسيله رضا عباسي هنرمند مشهور آن دوران انجام شده است.
مسجد امام اصفهان
در جبهه جنوبي ميدان نقش جهان (ميدان امام) يكي از زيباترين مساجد جهان اسلام قراردارد كه به دستور شاه عباس اول، توسط استاد علي اكبر اصفهاني احداث گرديده است . در مرحله اول سردرب اصلي و جلوخان ورودي با دو مناره خارجي مسجد ساخته مي‌شود. درب مسجد با ورقهاي نقره و طلا تزئين گرديده و مربوط به دوره شاه صفي ، جانشين شاه عباس اول است . در داخل مسجد يك حياط اصلي و مركزي ، با چهار ايوان و دو حياط فرعي جانبي قراردارد . گنبد خانه جنوبي به صورت دو پوش اجرا گرديده و فضاي بين اين دوگنبد حدود 12 متر ارتفاع دارد . ارتفاع گنبد خارجي از كف مسجد 50 متر مي باشد . كتيبه هاي مسجد، توسط خطاطان و خوشنويسان معروف دوران صفويه مانند : عليرضا عباسي ، عبدالباقي تبريزي ، محمدصالح اصفهاني و محمدرضا امامي مزين شده است. تمام سطوح جرزها و ديوارها و گنبد و مناره ها و طاق نماهاي داخلي و خارجي مسجد از كاشيهاي هفت رنگ و مرعق پوشيده شده است . نقوش اين كاشي كاريها (گل و بوته ها) به صورت مجرد و رمزي ظاهر مي‌شود.
مسجد شيخ لطف الله اصفهان
در ضلع شرقي ميدان امام (نقش جهان) مسجدي قراردارد كه در زمان شاه عباس اول صفوي، هنگام احداث ميدان و همراه با بناهاي اطراف آن به منظور محل عبادت و حوزه تدريس مرحوم شيخ لطف الله ، كه از علما و روحانيون بزرگ جبل عامل در لبنان بوده، ساخته شده است. ساختمان مسجد در سال 1011 هـ .ق آغاز و در سال 1028 به پايان رسيده است . اين مسجد داراي يك شبستان زيرزميني است كه كف گنبدخانه را از سطح زمين بالاتر قرارداده است. به خاطر استفاده هاي خاص علمي ـ مذهبي از اين مسجد ، نيازي به احداث حياط و مناره نبوده است . گنبد بر روي هشت طاق جناغي قرار گرفته و لبه اين طاقها با كاشيهاي پيچ به رنگ فيروزه ، تزئين يافته است .
سطوح داخلي به ويژه محراب مسحد شيخ لطف اله از شاه كارهاي بي نظير هنر كاشي كاري هفت رنگ و معرق است. در محراب دو كتيبه وجود دارد كه عبارت ذيل بر آنها نوشته شده است : عمل فقيرحقير محتاج به رحمه خدا محمد رضا بن استاد حسين بنا اصفهاني.
اين نوشته مبين آن است كه استادان و هنرمندان و سازندگان بناهاي آن زمان در مقابل قدرت جان آفرين تسليم فرود آورده و هرگز نخوت و تكبر به وجودشان راه نيافته است.
مسجد جامع اصفهان
مسجد جامع اصفهان در گوشه شمال غربي ميدان قديم احداث گرديده است . مسجد اوليه در کنار روستاي قديمي ياوان و احتمالاًُ بر روي يك بناي مربوط به قبل از اسلام احداث گرديده است.
شهر اصفهان در سال 24 هجري، دين مبين اسلام را می‌پذیرد و اولين مسجد را در محل فعلي با ابعادي محدودتر در سال 156 هجري می‌سازد . در قرن سوم هجري به علت گسترش شهر و ازدياد جمعيت ، مسجد وسیع‌تری بر روي مسجد اوليه پايه ريزي می‌گردد. عمده‌ترین سبك معماري به كار رفته در مسجد مربوط به دوره سلجوقي، به شيوه رازي است . در اين شيوه كاربرد آجر و ايجاد نماهاي آجري با طرح‌های گره در حد اعلاء مهارت و زيبائي در نماي داخلي و خارجي گنبدهاي خاكي و نظام الملك ظاهر گشته است. گچ بري محراب او لجايتو ، تزئينات كاشي كاري و خطوط بنائي و مقرنس سازی‌های مختلف ایوان‌ها همراه با كتيبه هاي خط كوفي و ثلث ، نشانگر كوشش و علاقه هنرمندان اصفهاني در بناي اين مسجد می‌باشد . مسجد جامع اصفهان را می‌توان ، به حق دایره‌المعارف معماري و يادگارهاي با ارزش تاريخي ، فرهنگي و هنري شهر اصفهان محسوب نمود و به خاطر همين ارزش‌های نهفته‌اش ، حفاظت و مراقبت از آن ، از جمله وظائف ديني ، ملي و فرهنگي همگان تلقي می‌گردد.
كاخ هشت بهشت اصفهان
كاخ هشت بهشت در ميان باغ بلبل ، داخل مجموعه دولتخانه دوره صفوي در زمان حكومت شاه سليمان (در نيمه دوم قرن 11 هجري قمري) ساخته شده است . موقعيت ممتاز باغ و عمارت هشت بهشت به گونه اي بوده كه ورودي هاي باغ از كليه اضلاع آن انجام مي گرفته است . در جنوب باغ هشت بهشت در زمان شاه سلطان حسين، مجموعه مدرسه و كاروان سرا و بازارچه احداث گرديده است .
نام هشت بهشت عمدتاً در اصطلاح زمان خود ، به معناي هشتي يا ورودي بهشت بوده است. عمارت هشت بهشت در دو طبقه و بر روي يك كرسي با ازاره سنگي ساخته شده و تركيب احجام و فضاهاي معماري به گونه اي ماهرانه و متناسب انجام گرفته است. در وسط ساختمان ، فضاي اصلي و مركزي قرار دارد كه در پلان به صورت هشت ضلعي است. ارتباط دو طبقه از طريق دو دستگاه راه پله انجام مي گيرد كليه سطوح ايوانهاي هشتي مركزي ، اتاقها و راهروها ، با سبكهاي متنوعي تزيئن شده است. از جمله خصوصيات منحصر به فرد اين عمارت ، حوض مرواريد و آبشار ايوان جنوبي است كه آب آن از حوض فوقاني تأمين شده است.
پل خواجو اصفهان
در قسمت شرق رودخانه زاينده رود و پل خواجو از آثار دوره صفويه در سال 1060 هجري، مصادف با زندگي شاه عباس دوم احداث شده است . پل خواجو در طراحي قديم براي چندين منظور در نظر گرفته شده است. قسمت فوقاني براي حركت سريع و عبور كالسكه‌ها و چهارپايان بوده در حالي كه بخش تحتاني عمدتاً براي حركت آرام و توقف و تأمل عابرين پياده بوده است. قسمت زيرين تماماً از سنگ و ملات ساروج ساخته شده و دهانه‌هاي عبور آب به صورت بند با تخته هاي قطور چوبي قابل كنترل بوده و با بستن كامل دهانه‌ها سطح آب در قسمت غربي پل بالا آمده و درياچه كوچكي را به وجود مي آورد . در سمت شرقي ، پلكان‌هاي سنگي انسان را تا حد تماس با آب به پائين هدايت مي‌كند. ضمن اينكه اين پلكانها خود محلي براي نشستن و لذت بردن از مناظر طبيعي مي‌باشد. در قسمت مركزي پل، عمارت بيگلربيگي در طبقه فوقاني و در دو طرف راهروي پل براي پذيرائي و تشريفات رسمي ساخته شده است كه اطاقهاي آن در دوره هاي مختلف با نقوش رنگ طلائي تزئين گرديده است.
سي و سه پل اصفهان
زماني كه اصفهان به عنوان مركز حكومت دولت صفويه انتخاب مي‌گردد، جهت گسترش شهر به طرف جنوب متمايل مي‌شود. و عنصر مهم شهرسازي در آن طرح ، محور چهار باغ بوده كه از دروازه دولت به سوي جنوب احداث مي گردد و حدود شش كيلومتر طول آن بوده است . اين خيابان الزاماً از رودخانه عبور مي‌کند و بدين جهت معماران آن زمان، پل اله‌ورديخان را كه به سي و سه پل معروف است بر روي زاينده رود و منطبق بر محور چهارباغ ايجاد مي نمايند . زمان احداث پل درحد فاصل سالهاي 1008 تا1011 هجري قمري بوده و طول آن سيصد متر و عرض آن 14 متر مي‌باشد. اين پل از معماري بسيار زيبا و متناسب برخوردار است ، نظم طولاني دهانه هاي آن ، ابهت و وقار خاصي در آن به وجود آورده است . در طرفين سطح فوقاني ، دو راهروي سرپوشيده ساخته شده كه هم در زمستان و هم در تابستان سرپناه مطمئني براي عابرين است. پل الله‌ورديخان را مي‌توان نتيجه مطلوب تركيب فنون در مهندسي با هنر معماري محسوب كرد.
كليسا و موزه وانك اصفهان
در قرن يازدهم هجري ، تعدادي از ارامنه ساكن در ارمنستان فعلي به اصفهان منتقل گشته و در دهكده اي در جنوب غرب اصفهان سكونت داده شدند. نام آن دهكده را جلفا گذاشتند. پادشاهان صفوي براساس فراميني كه صادر كردند ، آزادي هاي مذهبي براي آنها را تضمين نمودند و اين اقليت ارامنه را مورد حمايت قراردادند. در بين ساكنان جلفا ، تجار و افرادي كه دانش فني آن دوران را دارا بودند، وجود داشتند. با كمك و مساعدت تجار ارمني چند كليسا از جمله كليساي وانك احداث گرديد. اكنون جلفا بخشي از شهر اصفهان محسوب مي‌گردد. كليساي وانك يكي از زيباترين كليساهاي ايران است كه داراي آميخته اي از معماري ايراني و اروپائي مي‌باشد. داخل كليسا تزئينات هنري از جمله گچبري ، نقاشي و طلاكاري وجود دارد . در كنار كليسا ، موزه با ارزشي وجود دارد كه در آن تابلوهاي نفيس نقاشي ، كتب خطي و ساير اشيا نفيس هنري ديده مي‌شود.
آتشـگاه اصفهان
كوه آتشگاه در 7 كيلومتري غرب اصفهان در همان مسير منارجنبان قراردارد. ارتفاع اين كوه حدود 1680 متر از سطح دريا است. در زمان ساسانيان يك آتشكده در بالاي اين كوه احداث شده است. ساختمان از خشت هاي بسيار بزرگ و ضخيم ساخته شده است . جايگاه و محل روشن نگه داشتن آتش هنوز در بين خرابه هاي بالاي كوه ديده مي‌شود و اين بنا يكي از معدود بناهاي مربوط به دوران قبل از اسلام است.
منارجنبــان اصفهان
منارجنبان يكي از آثار تاريخي مشهور ايران است كه در 5 كيلومتري غرب اصفهان در جاده اصفهان به نجف آباد قراردارد. ساختمان داراي يك ايوان و دو مناره است. قبر عبداله اين محمد ابن محمود يكي ازچهره‌هاي شاخص قرن 8 هجري در اين بنا قراردارد. احداث اين بنا همزمان با دوران حكومت ايلخانيان مغول مي باشد . اين بنا از نقطه نظر معماري، داراي ارزش فراواني است . يكي از ويژگيهاي اين بنا اين است كه اگر يكي از مناره ها تكان داده شود، مناره دوم و تمام ساختمان تكان و حركت بسيار محسوس دارد . ارتفاع ايوان از سطح زمين 10 متر و ارتفاع مناره ها 5/17 متر مي‌باشد. مسئله بسيار مهم اين است كه اين بنا را براي تكان دادن نساخته اند وتكان دادن زياد آن موجب ويراني بنا مي‌گردد.
مسجد حكيم اصفهان
مسجد حكيم اصفهان يكي از مساجد بسيار نفيس چهار ايوانه است كه در فاصله سالهاي 1051 تا 1073 هـ .ق مقارن با سلطنت شاه صفي و شاه عباس دوم به همت طبيب حكيم محمد داوودخان ملقب به تقرب خان بر روي ويرانه هاي مسجد جامع جور جيراز بناهاي قرن چهارم هجري ساخته شده است . براساس كتيبه‌هاي موجود ، معمار اين بنا محمدعلي بن ستاد علي بيك اصفهاني است . آنچه مسجد حكيم را در عداد مساجد بسيار نفيس دوران صفويه قرار مي دهد ، ارزش‌هاي خاص معماري ، كتيبه هاي متعدد آن است كه به دست استاد محمدرضا امامي ، خوشنويس نامدار عصر صفويه تحرير شده است . از ديگر قسمتهاي ديدني اين بنا مي توان به محراب بسيار زيبايي كه با مقرنسها و كتيبه‌ها كه به خط ثلث بر زمينه لاجوردي تزئين يافته است اشاره كرد.
مسجد سيد اصفهان
مسجد سيد بزرگترين و مشهورترين مسجد اصفهان از قرن سيزدهم هجري است كه به دستور(حجت الاسلام حاج سيدباقر شفتي ) از علماي بزرگ اماميه كه در دوره سلطنت محمدشاه قاجار مي‌زيسته بنا شده است، در تزئينات كاشيكاري با طرح گلدان و منظره هائي كه نمايش داده شده است . رنگ قرمز روشن نقش عمده‌اي دارد و اين همان رنگي است كه در مساجد ديگر دوره قاجار مانند مسجد رحيم خان و مسجد ركن الملك نيز مشاهده مي‌شود. آرامگاه (سيد حجه الاسلام ) كه بسيار مجلل و باشكوه بنا شده است ، در گوشه شمال شرقي صحن مسجد قرار دارد . در اين مسجد تاريخهاي متعددي از سال 1255 تا1311 هجري ديده مي شود كه كتيبه هاي آن به خط محمدباقر شريف شيرازي است. تزئينات داخل گنبد آرامگاه ، از نوع تزئينات گچبري ، آئينه كاري و طلاكاري است كه به همراه ضريح نقره و طلاكوب آن با خطوط بسيار زيبا از قسمتهاي تماشائي اين مسجد مي‌باشد.
گنجينه‌هاي هنرهاي تزئيني اصفهان
گنجينه (موزه) هنرهاي تزئيني ايران در عمارت تاريخي ركيب‌خانه قراردارد كه در اوايل قرن 11 هـ.ق مقارن با سلطنت شاه عباس اول در ميان مجموعه بناهاي دولتخانه صفوي احداث و به عنوان محل نگهداري لوازم سواركاري و يراق آلات مركب سلطنتي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين عمارت در دوره قاجار، اندروني ظل السلطان حاكم اصفهان بوده و در دوره پهلوي نيز به عنوان اداره و ثبت احوال مورد استفاده قرار داشته است. اين گنجينه مشتمل بر بخشهاي مختلف خوشنويسي از قبيل آثار خطي و كتابت، جلدسازي و نگارگري و آثار لاكي ، بافته‌ها و رودوزي‌هاي سنتي ، فلزكاري ، آثار چوبي ، سفال و آبگينه مي‌باشد كه يادگارهاي نفيس و ارزشمندي از دوره صفوي و قاجاريه را در بر مي‌گيرد.
كاروانسراي عباسي ، واحد اقامتي و پذيرائي جديد
در قرن يازدهم هجري كه در دوران صفويه ، در سراسر ايران و در نقاط بسيار حساس ، كاروانسراهاي بسيار زيبا احداث گرديد كه در نوع خود در جهان بي‌نظير هستند. در حقيقت مي‌توان گفت كاروان سراهاي مورد نظر براي توسعه گردشگري به ويژه جهانگردي تجاري مورد استفاده قرار مي‌گرفت و اماكن بسيار مناسبي براي اقامت و مبادله كالا به حساب مي‌آمدند. از قرن 12 هجري به بعد اين كاروانسراها مورد بي‌مهري قرار گرفتند و بسياري ازآنها نيمه ويران شدند. به دليل مكان مناسب كاروانسراها و استحكام آنها تعدادي از آنها جهت استفاده هاي مختلف بازسازي شدند . از جمله تبديل يك كاروانسرا در درون شهر اصفهان به يك هتل بي‌نظير و زيبا. در طي سه سال گذشته به ابتكار رياست سازمان ايرانگردي آقاي مهندس معزل الدين تعدادي از اين كاروانسراها مورد مرمت و بازسازي قرار گرفتند تا آنها را به اماكن اقامتي و پذيرائي براي گردشگران ايراني و خارجي آماده كنند. از جمله كاروانسراي عباسي در 40 كيلومتري جاده اصفهان به تهران يكي از آنهاست كه در آينده بسيار نزديك نه تنها به عنوان يك اثر تاريخي بلكه به عنوان يك واحد اقامتي و پذيرائي كه داراي فضائي بسيار زيبا سنتي و آرامش بخش مي‌باشد. به تأسيسات جهانگردي اصفهان اضافه مي‌گردد. با تداوم اين ابتكار نه تنها كاروانسراهاي عباسي از ويراني كامل نجات مي يابند بلكه به صورت تأسيسات اقامتي و پذيرائي مورد نياز در گوشه گوشه ايران ظاهر مي شود . شرحي كه در اين نقشه راهنما آمده است بسيار مختصر و تنها مورد تعدادي از آثار تاريخي و جاذبه‌هاي جهانگردي شهر اصفهان مي باشد . در اين شهر بيش از 2000 اثر تاريخي به ثبت رسيده وجود دارد كه امكان معرفي همه آنها امكان‌پذير نيست.
مهمانسراي عباسي ، موزه هنرهاي تزئيني دوران معاصر اصفهان
يكي از كاروانسراهاي قرن 11 هجري كه در مركز اصفهان قرار داشت به يك مهمانسراي بسيار مجلل و زيبا تبديل شده است. ضمن مرمت كاروانسرا با همان بافت اصلي و سنتي بخشهاي جديدي هم به اين كاروانسرا اضافه شده است. براي تزئين قسمتهاي مختلف اين كاروانسرا از بسياري از هنرهاي تزئيني كه طي قرون گذشته در بناهاي تاريخي اصفهان به كار گرفته شده بودند الهام گرفته شده است و با ياري صدها استاد و هنرمند ايراني كه در زمينه هنرهاي تزيئني داراي دانش و تجربه كافي بودند اين مهمانسرا به يك موزه تبديل گرديده است. قسمتهاي مختلف اين مهمانسرا به شكل زيبا و بي‌نظيري تزئين شده و اين مكان تنها يك مهمانسرا نيست بلكه گنجينه‌اي از هنرهاي تزيئني دوران معاصر است. ديدار از اين مجموعه زيبا را به گردشگران عزيز توصيه مي‌كنيم.
منبع: dorood-bar-iran.blogfa.com
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: گــردشــگــری و ســیـاحـت
