
پرسش: آیا رأی صادر شده از شوراهای حل اختلاف کارگری بابت حق و حقوق کارگر، قابل تجدیدنظر است؟
پاسخ: آرای صادر شده از «هیئت تشخیص» در «هیئت حل اختلاف» قابل تجدیدنظر است. به آرای «هیئت حل اختلاف» نیز، میتوان در «دیوان عدالت اداری» اعتراض و درخواست تجدیدنظر کرد. ماده 157 قانون کار بیان میکند:«هرگونه اختلاف فردی بین کارفرما و کارگر یا کارآموز که ناشی از اجرای این قانون و سایر مقررات کار، قرارداد کارآموزی، موافقتنامههای کارگاهی یا پیمان های دستهجمعی کار باشد، در مرحله اول از طریق سازش مستقیم بین کارفرما و کارگر یا کارآموز یا نمایندگان آن ها در شورای اسلامی کار و در صورتی که شورای اسلامی کار در واحدی نباشد، از طریق انجمن صنفی کارگران یا نماینده قانونی کارگران و کارفرما، حل و فصل خواهد شد و در صورت عدم سازش، از طریق هیئتهای تشخیص و حلاختلاف، به ترتیب آتی، رسیدگی و حل و فصل خواهد شد.» رأی هیئت حل اختلاف، لازم الاجرا خواهد بود. اما میتوان از این رأی به دیوان عدالت اداری شکایت کرد. همچنین، میتوان از دیوان عدالت اداری درخواست کرد که با صدور دستور موقت تا پیش از رسیدگی و صدور رأی نهایی، مانع از اجرای رأی هیئت حل اختلاف شود. ماده 10 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری درباره صلاحیت و حدود اختیارات دیوان بیان میکند:«صلاحیت و حدود اختیارات دیوان به قرار زیر است:
1- رسیدگی به شکایات و تظلمات و اعتراضات اشخاص حقیقی یا حقوقی از:
الف- تصمیمات و اقدامات واحدهای دولتی اعم از وزارتخانهها و سازمانها و مؤسسات و شرکتهای دولتی و شهرداریها و سازمان تأمین اجتماعی و تشکیلات و نهادهای انقلابی و مؤسسات وابسته به آن ها.
ب- تصمیمات و اقدامات مأموران واحدهای مذکور در بند «الف» در امور راجع به وظایف آن ها.
2- رسیدگی به اعتراضات و شکایات از آرا و تصمیمات قطعی هیئتهای رسیدگی به تخلفات اداری و کمیسیونهایی مانند کمیسیونهای مالیاتی، هیئت حل اختلاف کارگر و کارفرما، کمیسیون موضوع ماده (100) قانون شهرداریها، منحصراً از حیث نقض قوانین و مقررات یا مخالفت با آن ها.»
خراسان
اگر در طبقه اول وراث متوفی، کسی باقی نمانده باشد، یعنی پدر و مادر و اولاد او زنده نباشند، در این صورت ارث به طبقه دوم وراث، یعنی پدر بزرگ و مادربزرگ و برادر و خواهر و اولاد آن ها خواهد رسید. به گزارش خبرگزاری میزان، زمانی خواهر و برادر از یکدیگر ارث میبرند که از طبقه اول وراث کسی وجود نداشته باشد. این نکته، در ماده ۸۶۳ قانون مدنی اینگونه مورد تأکید قرار گرفته است: «وراث طبقه بعد، وقتی ارث میبرند که از وارثین طبقه قبل کسی نباشد». با این حال، در این زمینه، تفاوتهایی بین خواهر و برادرهای مادری، پدری یا ابوینی وجود دارد. اگر شخص فوت شده خواهر و برادر مادری(یعنی خواهر و برادری که در مادر مشترک هستند) داشته باشد، سهم آن ها، یک سوم از ارث خواهد بود که بین خواهر و برادر به تساوی تقسیم میشود. اگر وارث متوفی، فقط یک خواهر ابوینی(یعنی خواهری که با متوفی در پدر و مادر مشترک است) باشد، تمام ارث به او میرسد، همچنین اگر تنها یک برادر ابوینی داشته باشد، همه ارث سهم او خواهد شد و اگر چند برادر یا چند خواهر ابوینی باشند، به طور مساوی بین آنان تقسیم میشود و اگر برادر و خواهر باشند، به برادران دو برابر هر خواهر ارث خواهد رسید. اگر متوفی برادر و خواهر پدری(یعنی برادر و خواهری که با متوفی در پدر مشترک باشند) داشته باشد و همزمان، برادر و خواهر مادری هم داشته باشد، دیگر به برادر و خواهر مادری وی، ارثی نمیرسد و ارث بین خواهر و برادر پدری او، به نسبت برادر دو برابر خواهر، تقسیم خواهد شد، اما اگر از ناحیه پدری، او هیچ خواهر و برادری نداشته باشد، ارث به خواهر و برادر مادری او میرسد. قانون مدنی در ماده ۸۶۲، طبقات ارث را اینگونه تعریف کرده است: «طبقه اول: پدر و مادر، اولاد و اولاد اولاد (نوه)؛ درجه اول: پدر و مادر و اولاد متوفی، درجه دوم: اولاد اولاد (نوه ها)، درجه سوم: اولاد اولاد اولاد (نبیره ها). طبقه دوم: اجداد (پدر بزرگ ومادر بزرگ) و برادر و خواهر و اولاد آنها؛ درجه اول: جد (پدر پدر و پدر مادر) و جده (مادر پدر و مادر مادر) و برادر و خواهر، درجه دوم: پدر جد و مادر جد و پدر جده و مادر جده و فرزندان برادر و خواهر. طبقه سوم: عمات (عمه) و عمام (عمو) و اخوان (دایی) وخالات (خاله) و اولاد آنها: 1- عمو و عمه و خاله و دایی (درجه اول) و اولاد آنها (درجه دوم)؛ 2- عمو و عمه و خاله و دایی پدر و مادر (درجه اول) و فرزندان آنها (درجه دوم)»
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: مشاوره حقوقی