دعا برای رفع مرض  : برای رفع بیماری، یک پیمانه گندم بخرد و به پشت بخوابد و گندم‌ها را روی سینه خود بریزید و بگوید: اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي إِذا سَأَلَكَ بِهِ الْمُضْطَرُّ كَشَفْتَ مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَمَكَّنْتَ لَهُ فِي الْأَرْضِ وَجَعَلْتَهُ خَلِيفَتَكَ عَلَىٰ خَلْقِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَيْتِهِ ، وَأَنْ تُعافِيَنِي مِنْ عِلَّتِي. خدایا از تو می‌خواهم به نامت، نامی که وقتی درمانده‌ای تو را به آن بخواند، زیانش را برطرف کنی و بر زمین، تمکنش بخشی و او را بر بندگانت خلیفه نمایی، اینکه بر محمّد و اهل‌بیتش درود فرستی و مرا از دردم تندرستی دهی. آنگاه برخیزد و بنشیند و گندم‌ها را از اطراف خود جمع کند و دوباره این دعا را بخواند، سپس آن را به چهار قسمت تقسیم کند و هر چارک آن را که یک «مُد» [تقریباً 10 سیر] است به مسکینی دهد و این دعا را بخواند، که ان‌شاء‌الله تعالی از بیماری بهبودی یابد.

دعابرای عافیت : کفعمی از کتاب «متهجّد» نقل کرده: هرکس از دردی که با اوست طلب عافیت کند، در سجده دوم از دو رکعت اوّل «نماز شب» بگوید:

يَا عَلِيُّ يَا عَظِيمُ ، يَا رَحْمانُ يَا رَحِيمُ ، يَا سَمِيعَ الدَّعَواتِ ، يَا مُعْطِيَ الْخَيْراتِ ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ ، وَأَعْطِنِي مِنْ خَيْرِ الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ ، وَاصْرِفْ عَنِّي مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ ، وَأَذْهِبْ عَنِّي هٰذَا الْوَجَعَ ؛ [درد را نام ببرد] فَإِنَّهُ قَدْ غاظَنِي وَأَحْزَنَنِي. ای والا، ای بزرگ، ای بخشنده، ای مهربان، ای شنوای دعاها، ای عطا بخش خیرات، درود فرست بر محمّد و خاندانش و از خیر دنیا و آخرت چنان‌که سزاوار آنی به من عنایت کن و از شرّ دنیا و آخرت، چنان‌که سزاوار آنی از من بگردان و این درد را از من ببر [درد را نام ببرد] که این درد خشمم را برافروخته و اندوهگینم ساخته. و در دعا اصرار ورزد که عافیت شتابان به او می‌رسد، ان‌شاء‌الله‌ تعالی.

دعای يَا مَنْ كَبَسَ الْأَرْضَ : شیخ کفعمی در کتاب «مصباح» فرموده: هرگاه در تو مرضی باشد، به موضع سجده‌ی خود دست بکش و آن را پس از نماز واجب «هفت مرتبه» برآن موضع بمال و بگو:

يَا مَنْ كَبَسَ الْأَرْضَ عَلَى الْماءِ وَسَدَّ الْهَواءَ بِالسَّماءِ وَاخْتارَ لِنَفْسِهِ أَحْسَنَ الْأَسْماءِ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِي كَذا وَكَذا وَارْزُقْنِي وَعافِنِي مِنْ كَذا وَكَذا. ای که زمین را بر آب فشرد و هوا را به آسمان بست و بهترین نام‌ها را برای خویش برگزید، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنین‌وچنان کن و روزی‌ام ده و سالمم بدار از چنین وچنان.

دعاهای عافیت از علل و اسقام : از امیرمؤمنان نقل‌شده: بر موضع درد دست بگذار و سه مرتبه بگو:

اللّٰهُ اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّي حَقّاً لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً . اللّٰهُمَّ أَنْتَ لَها وَ لِكُلِّ عَظِيمَةٍ فَفَرِّجْها عَنِّي. خدا، خدا، خدا به حقیقت پروردگار من است، چیزی را با او شریک نسازم، خدایا تویی برطرف‌کننده این درد و هر درد بزرگ پس آن را از من بگشا. از حضرت صادق(علیه‌السلام) نقل‌شده: بر موضع درد دست بگذار و بگو: «بِسْمِ اللّٰه» بعد بر آن دست بکش و هفت مرتبه بگو: أَعُوذُ بِعِزَّةِ اللّٰهِ ، وَأَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللّٰهِ ، وَأَعُوذُ بِجَلالِ اللّٰهِ ، وَأَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللّٰه ، وَأَعُوذُ بِجَمْعِ اللّٰهِ ، وَأَعُوذُ بِرَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ، وَأَعُوذُ بِأَسْماءِ اللّٰهِ مِنْ شَرِّ مَا أَحْذَرُ ، وَمِنْ شَرِّ مَا أَخافُ عَلَىٰ نَفْسِي. پناه می‌برم به عزّت خدا و پناه می‌برم به قدرت خدا و پناه می‌برم به شکوه خدا و پناه می‌برم به عظمت خدا و پناه می‌برم به جمع خدا و پناه می‌برم به رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) و پناه می‌برم به نام‌های خدا، از شرّ آنچه حذر می‌کنم و از شرّ آنچه بر خود می‌ترسم.