حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پیام به بیست و هفتمین اجلاس سراسری نماز، این اجلاس سالانه را نشانه‌ی حق‌گزاری در برابر فریضه‌ی نماز خواندند و درباره‌ی اهمیت نماز افزودند: نماز آنجا که با خشوع و حضور گزارده شود، جامعه را به صلاح و سداد در زبان و عمل می‌کشاند و اعتلا می‌بخشد.
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این اجلاس که صبح امروز (چهارشنبه ۱۳۹۷/۹/۱۴) در استان سمنان برگزار شد و آیت‌الله شاهچراغی نماینده‌ی ولی‌فقیه در سمنان، آن را قرائت کرد به شرح زیر است:

 

بسم الله الرحمن الرحیم

و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
اجلاس سالانه‌ی نماز از سوئی نشانه‌ی حق‌گزاری در برابر فریضه‌ئی است که میتواند بر همه‌ی اعمال و فرایض دیگر، روح بدمد و آنها را کارآمد کند: «إن قُبِلَت قُبِلَ ماسِواها» و از سوی دیگر خدمت بزرگی است به آنان که حقِّ این هدیه‌ی الهی را ندانسته و در آن سهل‌انگاری میکنند.
نماز آنگاه که با خشوع و حضور گزارده شود جامعه را به صلاح و سداد در زبان و عمل میکشاند و اعتلاء میبخشد.
بخش مهمی از گرفتاریها و آلودگیهای ما بر اثر نپرداختن به این حقیقت هشداردهنده است. از این رو ترویج نماز با همه‌ی شیوه‌های اثرگذار، در شمار وظایف بزرگی است که همه باید بدان اهتمام ورزیم و شما دست‌اندرکاران این اجلاس بویژه عالم مجاهد جناب حجةالاسلام آقای قرائتی بحمدالله در این راه از توفیق الهی بهره‌مند شده‌اید.
آموزش و پرورش میتواند در این عرصه از اثرگذارترین‌ها باشد.
مدارس را مزین کنید به نمازخوانی نوجوانان؛ این برترین تضمین برای سلامتی آینده‌ی جامعه است.

والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
سیّدعلی خامنه‌ای         
۱۳ آذر ۱۳۹۷             
 

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی، صبح امروز (سه‌شنبه ۱۳۹۷/۹/۱۳) در ابتدای درس خارج فقه با اشاره به سؤال روز گذشته‌ی یکی از طلاب از ایشان درباره‌ی قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان و انتساب بازگرداندن بعضی بازنشستگان به اجازه‌ی رهبر انقلاب، توضیحاتی درخصوص این قانون و همچنین اجاز‌ه‌های صادرشده برای به‌کارگیری بعضی افراد بازنشسته در مشاغل بیان کردند.
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR متن و فیلم بیانات رهبر انقلاب در ابتدای درس خارج فقه را به شرح زیر منتشر می‌کند.
  فیلم | بیانات رهبر انقلاب در ابتدای جلسه‌ی درس خارج فقه
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: دیروز یکی از آقایان بعد از درس تشریف آوردند جلو -بعد از درس که می‌بینید همین‌طور یُسرعونِ إلینا(۱)- و با اوقات تلخی تمام گفتند که این بازنشسته‌هایی که طبق قانون باید برکنار بشوند، اینها را برمیگردانند و این را به پای شما مینویسند، یعنی به پای من. [البته] این محبت است، این نشان‌دهنده‌ی این است که این برادرمان نسبت به اینکه یک چیزی را به ما نسبت میدهند که ایشان نمی‌پسندد، ناراحت است. منتها اشکالش این بود که سر من داد میکشید.(۲) من هم به ایشان یک قدری تند گفتم آقا! چرا داد میکشید؟! به‌هرحال ما خواستیم از ایشان هم معذرت‌خواهی کنیم.
طلبه: من معذرت میخواهم. ببخشید.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: خیلی خب، ما هم از شما معذرت میخواهیم.
این قانون بازنشستگان، یک قانون بسیار خوبی است. این از آن قوانینی است که ما به آن احتیاج داشتیم، جایش هم خالی بود. این قانون در واقع حلقه‌ی بسته‌ی مدیریتی را که گاهی اوقات در بعضی از جاها سالهای سال طول میکشد، این حلقه‌ی مدیریتی بسته را باز میکند، میشکند، راه را برای جوانها میگشاید که بتوانند خودشان را برسانند به مراکز مدیریتی. بنابراین اصل قانون، قانون خوبی است منتها اطلاق قانون، اطلاق درستی نیست یعنی اینکه هر بازنشسته‌ای باید به کار گرفته نشود، این اطلاق درست نیست. چون بعضی از افراد هستند بله، مثلاً سی سال هم خدمت کرده‌اند، بازنشسته هم شده‌اند، فرض کنید که بیست‌ساله بوده، هجده‌ساله بوده استخدام شده، حالا هم یک مردی چهل‌وهشت‌ساله، پنجاه‌ساله است، وقت کارش است و تجربه‌ی خوبی هم پیدا کرده، جایگزین هم ندارد؛ این است دیگر؛ قانون این را هم شامل میشود؛ اما شمول قانون نسبت به این‌جور آدمهایی که کم‌وبیش پیدا میشوند، ممکن است زیاد هم نباشند، درست نیست. خب حالا [آن] مسئول، آن مدیر چه کار کند برخلاف قانون؟ اینجا به فکر ولایت فقیه می‌افتند که بالاخره ولی‌ّفقیه اجازه بدهد. می‌آیند از ما سؤال میکنند، ما هم مواردی را، بنده اینهایی را که [نسبت به آنها] می‌آیند سؤال میکنند که نمی‌شناسم، مگر بعضی معدودشان را؛ ممکن است دو نفر، سه نفرشان را بشناسیم؛ معدودی از آنها را می‌شناسیم، آنهایی را هم که نمی‌شناسیم، اگر به آن مدیر اعتماد داشته باشیم قبول میکنیم. مسئله این است وَالّا اصل این قانون، قانون خوبی است، باید هم اجرا بشود و بهترش هم همین است که خود نمایندگان محترم مجلس قانون را جوری ترتیب بدهند و اصلاح کنند که دیگر این اشکالات پیش نیاید، مجبور نشوند که به اجازه‌ی رهبری متوسل بشوند.
۱) خنده‌ِ‌ی معظم‌له و حضار
۲) خنده‌ِ‌ی معظم‌له و حضار

آنچه در نظر بود در دیدار دیشب با حضرات بازیگران و کارگردانان و تهیّه‌کنندگان سیما گفته شود و به‌‌‌‌خاطر تمام شدن وقت گفته نشد:
- جنگ نرم همه‌جانبه‌ی دشمن، امروز قابل انکار نیست.
- با این‌حال، برخی آن را انکار میکنند و این خود نیز بخشی از جنگ نرم است.
- در این جنگ، هنرمندان و اهالی فکر و نظر، در حکم نیروهای مسلّح در جنگ سختند.
- برخی بی‌تفاوت از برابر این حادثه‌ی ملّی میگذرند، برخی هم با دشمن همراهی و به او کمک میکنند؛ آنها مسئولیّت‌ناپذیر و اینها دشمن‌شیفته‌اند. در مقایسه با نیروهای مسلّح در جنگ سخت، میتوان گناه این دو دسته را تشخیص داد.
- امروز در کشور بحمدالله کم نیستند کسانی که دارای موضع مسئولانه و تلاش شایسته‌اند؛ این باید روزبه‌روز افزایش یابد.
- دفاع از عظمت ایران، از فرهنگ ایران، از خانواده‌ی ایرانی، از حرکت باشکوه ملّت ایران و ... فقط با سخنرانی و نگارش نیست؛ هنر باید میدان‌دار باشد.
- جایگاه فیلم و سریال در این میان بسیار برجسته است.
- در سریال‌ها به مسائل ملّی بپردازید؛ از شهدای عزیز، از دفاع مقدّس، از انقلاب، از سبک زندگی اسلامی، از انگیزه‌های ایمانیِ ملّت و مظاهر آن، از ایستادگی‌شان در برابر ابرجنایت‌کاران و مفسدان عالم، از راه‌پیمایی اربعین و و و ... بگویید؛ عظمت و استقلال و شجاعت و ظرفیّتهای علمی و عملی این ملّت را با زبان هنر بیان کنید.
- پرداخت درست و هنرمندانه‌ی این موضوعات بسی جذّاب و پُرمخاطب است، هم در داخل کشور و هم در دیگر کشورها و ملّتها.
- سخنان شما دیشب نشان داد که شما هم عیناً همین دغدغه را دارید، موفّق و مؤیّد باشید ان‌شاءالله.

۹۷/۸/۲۵

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دوشنبه‌ی گذشته (۱۳۹۷/۸/۲۸) در ابتدای جلسه‌ی درس خارج فقه، به بیان حدیثی از حضرت رسول اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم درباره‌ی ویژگی‌های «نزدیک‌ترین افراد به پیامبر در روز قیامت» پرداختند.

پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به‌مناسبت فرارسیدن سالروز میلاد پیامبر گرامی اسلام، متن و فیلم این سخنان را منتشر می‌کند. متن سخنان رهبر انقلاب بدین شرح است:

عن جعفر ‌بن ‌محمّد علیهما ‌السّلام عن ابیه عن جدّه علیهم ‌السّلام قال قالَ رَسولُ‌ اللّهِ صَلَّی‌ اللّهُ ‌عَلَیهِ وَ ‌آلِهِ: اَقرَبُکُم غَداً مِنّی فِی المَوقِفِ اَصدَقُکُم‌ لِلحَدِیثِ وَ آداکُم لِلاَمانَةِ وَ اَوفاکُم بِالعَهدِ وَ اَحسَنُکُم خُلُقاً وَ اَقرَبُکُم مِنَ النّاسِ. (۱)

اَقرَبُکُم غَداً مِنّی فِی المَوقِفِ اَصدَقُکُم‌ لِلحَدِیث
در موقف قیامت همه‌ی سختی‌ها و وحشتها و ترسها و اهوال گوناگون برای انسان وجود دارد، و فرقی هم نیست بین مؤمن و غیر مؤمن: یَومَ یَفِرُّ المَرءُ مِن اَخیـهِ * وَ اُمِّه؛ وَاَبیهِ * وَ صاحِبَتِه؛ وَ بَنیهِ ‌‌* لِکُلِّ امرِئٍ مِنهُم یَومَئِذٍ شَأنٌ یُغنیه؛(۲) یک چنین روزی است روز قیامت، که در آیات کریمه‌ی قرآن، بخصوص در سوره‌های اواخر قرآن خیلی زیاد به احوال و اهوال(۳) در قیامت پرداخته شده. خب در یک چنین معرکه‌ی سختی که اهمّیّت و سختی آن موقف اصلاً برای ما قابل تصوّر نیست، انسان دنبال یک مرجع امنی میگردد؛ یک جایی که به آن پناه ببرد، به آن تکیه کند، در زیر سایه‌ی آن باشد. آن کسی و آن جایگاهی که از همه‌ی اشخاص و جایگاه‌ها در قیامت امنیّت بیشتری به انسان میدهد، جایگاه پیغمبر اکرم است. اگر کسی بتواند خودش را نزدیک آن بزرگوار برساند، اطمینان خاطر پیدا میکند، احساس یک امنیّتی میکند؛ مثل دنیا دیگر؛ وضع دنیا را ملاحظه کنید: اگر چنانچه در جایی که سختی هست، مشکل هست، تهاجم هست، دزدی هست، رذالت هست، یک نفر انسانی که آنجا در معرض همه‌ی اینها قرار گرفته، بخواهد خودش را امنیّت بدهد، یک کسی را پیدا میکند، یک شخصیّتی را پیدا میکند که قوی باشد، مستحکم باشد و فوراً میرود نزدیک او می‌ایستد. در قیامت هر کسی بتواند نزدیک نبیّ مکرم اسلام قرار بگیرد، دیگر آنجا یک احساس امنیّتی دارد. خب، چه کسی میتواند برود آن نزدیک؟ خلایق جن و اِنس از اوّلین و آخرین که در آنجا جمعند، همه مایلند که خودشان را برسانند به این بزرگوار؛ می‌بینند مقام و مرتبه‌ی او را، می‌بینند مقامی دارد که «یَغبِطُهُ بِهِ الاَوَّلونَ‌ وَ الآخِرون‌»،(۴) آن را می‌بینند و میخواهند، [امّا] میتوانند؟ نه، همه نمیتوانند. این روایت میگوید وسیله‌ای که شما بتوانید با آن، خودتان را نزدیک پیغمبر بکنید، چیست؛ آن را دارند به ما یاد میدهند...

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر امروز (شنبه) در دیدار آقای برهم صالح رئیس‌جمهور عراق و هیئت همراه، با ابراز خرسندی از برگزاری موفقیت‌آمیز انتخابات پارلمانی در عراق و انتخاب رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر و مسئولان دیگر و ایجاد ثبات و استقرار، تأکید کردند: راه غلبه بر مشکلات و مقابله با توطئه‌های بدخواهان، حفظ اتحاد ملی در عراق، شناخت صحیح دوست و دشمن و ایستادگی در مقابل دشمن وقیح، تکیه بر نیروی جوانان و حفظ و تقویت ارتباط با مرجعیت است.

رهبر انقلاب اسلامی در ابتدای دیدار با تبریک به آقای برهم صالح به دلیل برگزیده شدن برای مسئولیت بزرگ ریاست جمهوری در کشور مهم عراق، به ارتباطات ریشه‌دار و عمیق و تاریخی دو ملت ایران و عراق اشاره کردند و گفتند: ارتباطات دو ملت بی‌نظیر است که نمونه‌ی بارز آن، پیاده‌روی بزرگ اربعین است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به حضور بیش از دو میلیون زائر ایرانی در راه‌پیمایی اربعین امسال، خاطرنشان کردند: دل‌های همه‌ی زائران ایرانی بعد از بازگشت، مملو از تشکر از میهمان‌نوازی مردم عراق بود و این نشانگر بزرگواری حداکثریِ عراقی‌ها در میزبانی از زائران ایرانی است و این میهمان‌نوازی و ارتباط همراه با مهر و محبت میان دو ملت جز با زبان هنر قابل بیان نیست.

رهبر انقلاب اسلامی با تشکر صمیمانه از رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و دیگر مسئولان و ملت عراق به دلیل میهمان‌نوازی کم‌نظیر در ایام اربعین، به رنج و محنت مردم عراق در دوران‌های گذشته اشاره کردند و گفتند: اکنون که ملت عراق بعد از دوران‌های استبدادی، صاحب کشور است و استقلال و حق رأی و انتخاب دارد، برخی دولت‌ها و کشورهای بدخواه به دنبال آن هستند تا مردم عراق طعم این پیروزی و دستاورد بزرگ را نچشند و عراق و منطقه، رویِ آرامش را نبینند.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: تنها راه مقابله با این توطئه‌ها، حفظ و تقویت اتحاد میان گروه‌های عراقی اعم از عرب و کُرد و شیعه و سنی است.

رهبر انقلاب اسلامی، شناخت دقیق و صحیح دوست و دشمن را در سیاست خارجی بسیار مهم ارزیابی و خاطرنشان کردند: برخی دولت‌ها در منطقه و در خارج از منطقه به‌شدت نسبت به اسلام، شیعه و سنی و عراق، بغض و کینه دارند و در امور داخلی عراق دخالت می‌کنند که باید در مقابل آن‌ها با قدرت ایستاد و درخصوص ایستادگی در برابر دشمن وقیح و صریح، به‌هیچ‌وجه ملاحظه نکرد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درخصوص همکاری‌های دوجانبه‌ی میان ایران و عراق تأکید کردند: مسئولان جمهوری اسلامی برای گسترش همکاری‌ها با عراق بسیار مصمم و محکم هستند و من هم به این موضوع عمیقاً معتقدم.

ایشان با اشاره به ظرفیت‌های فراوان دو کشور برای گسترش همکاری‌ها، افزودند: عراقِ عزیز، قوی، مستقل و پیشرفته برای ایران بسیار مفید است و ما در کنار برادران عراقی خود خواهیم بود.

ایشان ضرورت حفظ و تقویت ارتباط با مرجعیت را بسیار مهم خواندند و گفتند: ارتباط با مرجعیت، در مراحل و مقاطع مختلف، کارساز و گره‌گشا خواهد بود.

رهبر انقلاب اسلامی تکیه بر جوانان را زمینه‌ساز انجام کارهای بزرگ دانستند و افزودند: نمونه‌ی بارز نتایج فوق‌العاده‌ی تکیه بر جوانان، شکل‌گیری حشدالشعبی در جریان مبارزه با تروریسم تکفیری بود که باید آن را حفظ کرد.

در این دیدار که آقای روحانی رئیس‌جمهور نیز حضور داشت، آقای برهم صالح رئیس‌جمهور عراق، دیدار با رهبر انقلاب اسلامی را افتخاری بزرگ دانست و گفت: من با یک پیام صریح و آشکار به تهران آمده‌ام مبنی بر اینکه عوامل و عناصر پیونددهنده‌ی دو ملت ایران و عراق، ریشه در تاریخ دارد و غیر قابل تغییر است.

رئیس‌جمهور عراق با اشاره به مذاکرات خود در تهران، خاطرنشان کرد: ما به دنبال گسترش بیش از پیش همکاری‌ها در همه‌ی زمینه‌ها و ارتقای آن به سطحی هستیم که در شأن روابط اجتماعی و فرهنگی و مصالح مشترک دو ملت باشد.

آقای برهم صالح، خدمت به زائران حسینی در اربعین را افتخاری برای دولت و ملت عراق دانست و با تأکید بر اینکه عراق کمک‌ها و حمایت‌های ایران را در دوران مبارزه با استبداد صدامی و در دوران مبارزه با تروریسم تکفیری فراموش نخواهد کرد، افزود: ما حکمت و عقلانیت و تدبیرِ مرجعیت را یک نعمت بزرگ برای ثبات و آرامش و پیشرفت عراق می‌دانیم.

وی مهم‌ترین اولویت مسئولان عراقی در دوران جدید را بازسازی و احیای زیرساخت‌ها، مبارزه با فساد، ارائه‌ی خدمات مناسب به مردم عراق، اصلاحات داخلی و تقویت اتحاد ملی برشمرد و تأکید کرد: ما بنا داریم عراق را به یک کشور قوی در منطقه تبدیل کنیم و امید داریم بتوانیم از همکاری‌ها و ظرفیت‌های جمهوری اسلامی برای بازسازی عراق، بیش از گذشته بهره‌مند شویم.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز (چهارشنبه) در دیدار مدال‌آوران و قهرمانان کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران در بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا ۲۰۱۸، ضمن تجلیل از افتخارآفرینی قهرمانان جانباز و معلول، این قهرمانی را نشان‌دهنده‌ی عزم راسخ و به کار انداختن ظرفیت‌های پنهان دانستند و خطاب به آنان گفتند: کار باارزش شما این بود که نشان دادید اگر ظرفیت‌های مغفول در وجود انسان و یا در کشور به کار انداخته شود، قطعاً زمینه‌ساز پیشرفت و موفقیت‌های بزرگ خواهد بود.

رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه کاروان ورزشی جانبازان و معلولان در بازی‌های پاراآسیایی، ملت ایران را روسفید کرد، افزودند: «ورزش قهرمانی» برای هر کشوری یک ارزش افزوده است، به‌گونه‌ای که برخی کشورها برای کسب عناوین قهرمانی، حتی با وجود شعار غیرسیاسی بودن ورزش، مسائل سیاسی را در چارچوب فضای مربوط به ورزش‌های قهرمانی قرار می‌دهند، و در ورزش قهرمانی نیز کسب مقام به وسیله‌ی افراد جانباز یا معلول، بیانگر یک ارزش و عزم راسخِ مضاعف است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تقدیر از اقدام مدال‌آوران بازی‌های پاراآسیایی در شکر این نعمت و لطف الهی، خاطرنشان کردند: مشکل اصلی انسان‌های طغیانگر، غافل شدن از خدا است و اینکه قهرمانان کاروان ایران بعد از کسب مدال، برای شکرگزاری این افتخار، دست به آسمان بلند و یا سجده می‌کردند، اقدام ارزشمندی بود که قطعاً زمینه‌ساز موفقیت‌های بیشتر خواهد شد.

ایشان اعتمادبه‌نفس ورزشکارانِ جانباز و معلول به‌ویژه بانوان ورزشکار را در دفاع از ارزش‌های دینی و ملی خود، اقدامی بسیار برجسته و ستودنی خواندند و گفتند: پرچم‌داری کاروان ورزشی ایران به وسیله‌ی یک بانوی دارای حجاب چادر و یا اقامه‌ی نماز جماعت و حضور در نماز جمعه، به معنای ایستادن یک‌تنه در مقابل تهاجم بی‌بندوباری و ولنگاری روزافزون دنیا و کم نیاوردن در مقابل این هجوم است.

رهبر انقلاب اسلامی افزودند: در شرایطی که برخی در میادین جهانی توانایی مقاومت در مقابل هجوم توقعات بی‌پایان جبهه‌ی کفر و استکبار را ندارند و عقب‌نشینی می‌کنند، شما ایستادگی کردید و با «قدرت‌نمایی فرهنگی» از حجاب و عفاف و لباس ملی و دینی خود دفاع کردید که من به همین دلیل صمیمانه و عمیقاً از اعضای کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران تشکر می‌کنم.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای جنگ کنونی در دنیا را «جنگ اراده‌ها» خواندند و تأکید کردند: شما با حرکت ارزشمند خود نشان دادید که از اقتدار و استقلال فرهنگی و اراده‌ی قوی برخوردار هستید.

ایشان یکی از نکات درس‌آموز در قهرمانی ورزشکاران جانباز و معلول را، به‌کارگیری ظرفیت‌های پنهان در وجود انسان برشمردند و تأکید کردند: یکی از مشکلات بزرگ کشور در شرایط کنونی، استفاده نکردن از ظرفیت‌های فراوان ملی همچون ظرفیت‌های جغرافیایی، فرهنگی، انسانی، منابع زیرزمینی، تجاری و رفت‌وآمدهای بین‌المللی است.

رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: اگر از این ظرفیت‌ها به‌درستی استفاده شود، قطعاً بسیاری از مشکلات کنونی اقتصاد کشور حل خواهد شد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: همه‌ی ما به‌ویژه جوانان باید از قهرمانی جانبازان و معلولان، درس بگیریم و از ظرفیت‌های پنهان خود استفاده کنیم تا بتوانیم به پیشرفت و سعادت دنیا و آخرت دست بیابیم.

ایشان، کسب شش مدال در رشته‌ی شنا به‌وسیله‌ی یکی از ورزشکاران معلول را الهام‌بخش و نمونه‌ی بارز به کار انداختن ظرفیت‌های درونی دانستند.

رهبر انقلاب اسلامی همچنین ضمن تشکر از صرفه‌جویی‌های انجام‌شده در کاروان ورزشی جانبازان و معلولان، ورزش قهرمانی را همچون یک قله و انگیزه‌بخش برای ترویج ورزش در عموم مردم دانستند و گفتند: انگیزه‌ای که ورزشکاران جانباز و معلول به جامعه می‌دهند، دو برابر بیشتر از سایر قهرمانان ورزشی است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پایان با اشاره به سخنان و درخواست‌های قهرمانان، از وزیر ورزش و جوانان خواستند این مطالبات را با جدیت در دولت پیگیری کند و به سرانجام برساند.

در این دیدار، آقای مهدی علیزاده، جانباز و آزاده‌ی دوران دفاع مقدس و دارنده‌ی مدال طلای بازی‌های پاراآسیایی و خانم‌ها ساره جوانمردی، الناز دارابیان و عشرت کردستانی از مدال‌آوران بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا به بیان نکاتی پرداختند.

در حسینیه‌ی امام خمینی رحمه‌الله

بسم الله الرّحمن الرّحیم

 خداوند ان‌شاءالله از همه‌ی شما جوانان عزیز با دلهای پاکتان و احساسات پُرشورتان قبول کند؛ ما را هم به برکت تفضّل به شما مورد تفضّل قرار بدهد. حقیقت قضیّه همین است که تفضّل الهی نسبت به جوانها به‌خاطر دل پاکشان، به‌خاطر احساسات صادقانه‌شان، به‌خاطر ایمان زلالشان تفضّل ویژه است؛ این را بدانید. قدر این موهبت و این نعمت را که خدای متعال برای جوانان مؤمن معیّن کرده بدانید. ما هم ان‌شاءالله از گوشه‌ی سفره‌ی تفضّل الهی به شما بهره‌مند بشویم و استفاده کنیم.

 امروز هم جلسه‌ی بسیار خوبی بود. از همه‌ی برادرانی که برنامه اجرا کردند و از همه‌ی شما و از همه‌ی کسانی که دست‌اندرکار بودند تشکّر میکنم. چند جمله دعا میکنم. توجّه کنید و ان‌شاءالله آمین بگویید.

 اَللَهُمَّ املَأ قُلوبَنا شَوقاً لَکَ وَ خَشیَةً مِنکَ وَ تَصدیقاً وَ ایماناً بِکَ وَ فَرَقاً مِنکَ وَ شَوقاً اِلَیکَ یا ربّ العالمین، اَللَهُمَّ اَلحِقنا بِالصّالِحین وَ اجعَلنا مِن صالِحِ مَن بَقی، اَللَهُمَّ اَعطِنا نَصراً فی دینِکَ وَ قُوَّةً فی عِبادَتِکَ وَ فَهماً فی خَلقِکَ وَ کِفلَینِ مِن رَحمَتِک، اَللَهُمَّ بَیِّض وُجوهَنا بِنورِکَ وَ اجعَل رَغبَتَنا فیما عِندَکَ وَ تَوَفَّنا فی سَبیلِکَ عَلیٰ مِلَّتِکَ وَ مِلَّةِ رَسولِک.

پروردگارا! آرمانها و آرزوهای بزرگ انقلاب اسلامی را برای این نسل جوان محقّق بفرما.
پروردگارا! تفضّلات خودت و نگاه رحیمانه و متفضّلانه‌ی خودت را بر این ملّت بخصوص بر این جوانها از آنها بازمگیر.
پروردگارا! روزبه‌روز بر نصرت اسلام و مسلمین و جمهوری اسلامی بیفزا.
پروردگارا! دلهای ما را که پُر از امید به تو است، از این نور امید فارغ و خاموش مفرما.
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد تو را سوگند میدهیم شهدای عزیز ما را با پیغمبر و اولادش و شهدای کربلا محشور کن.
پروردگارا! ما را هم به آنها ملحق بفرما. اَللَهُمَّ ارحَمنی لِضَعفی وَ اَعطِنی لِفَقری.
پروردگارا! به عدم قابلیّت ما برای استجابت این دعاها نظر مفرما؛ به لطف و رحمت و تفضّل خودت نظر بفرما.
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد کید و مکر دشمن را از این ملّت دور کن؛ ملّت ما را بر دشمنان سوگندخورده و خبیث پیروز بفرما.
پروردگارا! همچنان‌که در این چهل سال همه‌ی قدمهای ما را در این راه استوار قرار دادی، باز هم قدمهای ما را استوارتر و مستحکم‌تر در این راه قرار بده.
پروردگارا! فرج ولیّت و حجّتت را نزدیک بفرما.
پروردگارا! چشمهای ما را، چشمهای جوانان ما را به رؤیت آن بزرگوار روشن بفرما.
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد ما را متمسّک به قرآن قرار بده؛ متمسّک به اهل‌بیت قرار بده؛ مجاهد راه خودت قرار بده؛ صادق در گفتار و رفتار قرار بده.
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، ما را به سربازیِ اسلام و سربازی این انقلاب قبول بفرما؛ زندگی ما و مرگ ما را در این راه قرار بده.
پروردگارا! ما را بیامرز؛ گناهان ما را بیامرز؛ گذشتگان ما را بیامرز؛ پدر و مادر ما را از ما راضی بفرما.
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد امام بزرگوار را با اولیائت محشور کن.
پروردگارا! امام بزرگوار را که گشاینده‌ی این راه نورانی و پُربرکت است، با انبیا و اولیا محشور کن.
پروردگارا! روزبه‌روز بر عزّت شهدای عزیز ما در کشورمان، در میان ملّتمان، در دلهای ما، در زندگی ما بیفزا؛ خانواده‌ی شهدا را روزبه‌روز عزیزتر و سربلندتر بفرما؛ مجاهدین راه خدا در هر نقطه‌ی از دنیا که هستند، مشمول لطف و رحمت و تفضّل خودت قرار بده؛ قلب مقدّس ولیّ‌عصر را از ما راضی و خشنود کن.

والسّلام علیکم و رحمةالله

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی روز دوشنبه سی‌ام مهرماه در دیدار جمعی از خانواده‌های شهدای مدافع حرم، با اشاره به شباهت حرکت مدافعان حرم اهل بیت علیهم‌السلام در سال‌های اخیر با حرکت کسانی که در دوران خلفای عباسی با نثار جان خود نگذاشتند قبر مطهر سیدالشهداء از بین برود، فرمودند «اگر آنجا کسانی فداکاری نمیکردند، امروز شوکت و هیمنه‌ی محبّت اباعبدالله الحسین (علیه‌السّلام) این‌جور دنیا را فرا نمیگرفت این خشت اوّل و اصلیِ این کار را همان کسانی گذاشتند که درواقع جانشان را برای زیارت قبر اباعبدالله (علیه‌السّلام) فدا کردند. این بچّه‌های شما هم همین‌جور... اگر این کسانی که رفتند آنجا مجاهدت کردند نبودند، دشمن تا نزدیکی قبر مطهّر حضرت اباعبدالله، چند کیلومتری کربلا، جلو آمده بود».

پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (KHAMENEI.IR) متن و فیلم سخنان رهبر انقلاب در این دیدار را به مناسبت فرارسیدن ایام اربعین حسینی منتشر می‌کند.

بسم الله الرّحمن الرّحیم
خیلی خوش‌ آمدید برادران عزیز، خواهران عزیز، خانواده‌های مکرّم و معظّم شهدای عزیزمان! حرکت این شهدای شما که در این برهه در خارج از کشور به شهادت رسیدند، درواقع شبیه حرکت آن‌کسانی است که با جانِ خودشان توانستند قبر حضرت اباعبدالله را حفظ کنند. یک روزی بود که خلفای بنی‌عبّاس همّت گماشته بودند که قبر مطهّر حضرت اباعبدالله و لابد به تبعِ آن، بقیّه‌ی قبور مطهّره را از بین ببرند؛ یک عدّه‌ای با جانِ خودشان نگذاشتند؛ یعنی [آنها] گفتند اگر بیایید، دستتان را قطع میکنیم، پایتان را قطع میکنیم، شما را به قتل میرسانیم؛ درعین‌حال [اینها] رفتند. همان رفتن‌ها بود که حالا رسیده به بیست میلیون زائر پیاده‌ی اربعین. اگر آنجا کسانی فداکاری نمیکردند، امروز شوکت و هیمنه‌ی محبّت اباعبدالله الحسین (علیه‌السّلام) این‌جور دنیا را فرا نمیگرفت؛ که شما می‌بینید در راه‌پیمایی اربعین از کشورهای مختلف -از فارس و ترک و اردو و کشورهای اروپایی و حتّی از آمریکا- افرادی بلند میشوند می‌آیند آنجا؛ این [کار] را چه‌کسی کرد؟ این خشت اوّل و اصلیِ این کار را همان کسانی گذاشتند که درواقع جانشان را برای زیارت قبر اباعبدالله (علیه‌السّلام) فدا کردند. این بچّه‌های شما هم همین‌جور؛ اگر چنانچه این فرزندان عزیز شما، شهدای عزیز شما، این کسانی که رفتند آنجا مجاهدت کردند نبودند، دشمن تا نزدیکی قبر مطهّر حضرت اباعبدالله، چند کیلومتری کربلا، جلو آمده بود؛ با خمپاره‌ی کوتاه‌بُرد -خمپاره‌ی ۶۰- کربلا را میزدند؛ این‌قدر نزدیک آمده بودند! به کاظمین نزدیک بودند، به زینبیّه نزدیک بودند، در واقع [آنجا را] محاصره کرده بودند. این جوانهای شما رفتند در خلال هزاران نفرِ دیگر، رفتند این بلا را از سرِ اسلام و مسلمین در واقع رفع کردند؛ کار بزرگی که این جوانهای شما انجام دادند، این است. و این برای خدا بوده؛ وَالّا ما که کسی را تشویق نکردیم [برود]؛ مثل دوره‌ی جنگ که تشویق میکردیم و امام دستور میدادند و مارش عملیّات میزدند؛ این خبرها نبود، امّا درعین‌حال این جوانها با شوق، با التماس، با علاقه‌مندی، بلند شدند رفتند؛ این اخلاص است دیگر؛ این اخلاص را خدای متعال برکت میدهد. ان‌شاءالله در آینده‌ی نه‌چندان دوری، برکات اینها را دنیای اسلام خواهد دید.

 البتّه برای شماها -چه پدر، چه مادر، چه همسر، چه فرزند، چه برادر و خواهر- سخت است، [این] معلوم است، لکن خب این سختی‌ای است که در مقابلش چشم‌روشنی خدای متعال هست که به صابرین وعده فرموده که «أُولٰئِکَ عَلَیهِم صَلَواتٌ مِن رَبِّهِم وَ رَحمَة»؛(۱) خدای متعال بر کسانی که صبر میکنند در این مصائب، درود میفرستد و صلوات میفرستد و رحمت میفرستد؛ این وعده‌ی‌ الهی است، آیه‌ی قرآن است؛ ان‌شاءالله مشمول این الطاف الهی خواهید بود. خداوند ان‌شاءالله ما را هم به این جوانهای شما ملحق کند؛ ما هم دنباله‌ی همانها، در همان راه حرکت کنیم و به همان سرنوشت برسیم. خب یک صلوات دیگر بفرستید.
 

۱) سوره‌‌ی بقره، بخشی از آیه‌ی ۱۵۷

نوشته بود: «هر ظرفی به آنچه در آن بریزی محدود میشود بجز علم که با افزودن دانش وسعت می یابد.» یک سفید خوشرنگ روی یک پارچه آبی لاجوردی خوشرنگ، همه اش با هم روی یک بدنه آجری خوش رنگ که پایین ترش یک حاشیه خوشرنگ خودنمایی می کرد... یعنی یک طوری بود که سیاه هایش هم خوش رنگ بودند! اصلا یک وضعی بود! مبانی سواد بصری تغییر کرده بود. مبانی رفتار آدمها هم همینطور.

یک جمع جوان باحال که هوشمندی از برق چشمهایشان می بارید و بلا انقطاع حرف می زدند! آقایان بیشتر از خانمها! هر از چندگاهی یکی یک گوشه حسینیه پقی میزد زیر خنده و فواصل این خنده‌ها چندان هم زیاد نبود.

نشسته بودند روی زمین، روبروی همان خوش رنگ‌آبادی که نوشتم. هر کسی سعی می کرد ارتفاع چشمهایش از سطح زمین تاحد ممکن بیشتر شود. آنهایی که چهارزانو نشسته بودند هم خیلی زود فهمیدند باید دوزانو بنشینند. و بعد... موجی از جوانهای خوشحال که مثل آونگ تکان می‌خوردند بلکه مختصاتی پیدا کنند که چشمهایشان را در آن بکارند و از آنجا تسلطشان به صندلی روی سن بیشتر شود. ترجیح می‌دادند در هر سانتیمتر مربع دونفری بنشینند اما پشت ستون‌ها نیفتند و خب بالاخره بنا به این بزرگی ستون هم می‌خواست اما کاش ستون نداشت! اگر قرار بود طوری ساخته شود که هیچ ستونی نداشته باشد لازم بود پایه‌هایی در کنار دیوار تعبیه کنند که با قوسهایی به وسط سقف...
وسط محاسباتم بودم که «رهبر» آمدند.

جالب بود! تا قبل از آمدن ایشان یکنفر از آقایان شعارهایی می داد که جمعیت با کم کاری و بی حوصلگی وصف ناپذیری تکرارش می کردند. لابد با خودشان فکر می کردند چرا باید اینکه تو می گویی را تکرار کنم؟...شاید من بخواهم شعار دیگری بدهم!...اصلا چه کسی گفته تو بگویی که من تکرار کنم؟...چرا خودم نگویم و خودم تکرار نکنم؟...چرا من نگویم و تو تکرار کنی؟...اما به محض ورود رهبر- اگرچه شعارها همان ها بود  - آنچنان با قدرت و یکصدا تکرار میشد که انگار نه انگار اینها همانها بودند و شعارها هم همان.

«رهبر» با لبخند وارد شدند. تا جایی که می‌شد سلام می‌کردند و آن دورترها را هم با نگاهی و لبخندی و محبتی و ... دوستمان داشتند! خیلی دوستمان داشتند! واضح بود. ... خودم معلم هستم، می فهمم!...وقتی معلم هستی دانشجوهایت را دوست داری، خیلی دوست داری، نیازی نیست این را به آنها بگویی؛ رفتارت، کلامت و نگاه هایت این را نشان می دهد. خیلی خیلی دوستمان داشتند...معلم بودند، رهبر بودند، پدر بودند و همه اینها را می فهمیدند.

نشستیم، قرآن خوانده شد و مجری شروع کرد. بجز رئیس بنیاد ملی نخبگان و وزیر علوم که صحبت کردند، یک جمعی هم در صف بودند. هر کدام برنده مدالی یا رتبه برتر حیطه ای یا پژوهشگر ویژه ای یا مخترع اتفاقی یا...و آنها که نشسته بودند هم رسما جمعی انسان سوپر هوشمند که طرف تا می گفت «ف» داشتند از فرحزاد برمی گشتند. اینها از آنها تیزتر، آنها از اینها تیزتر، رهبر از هر دویشان!

هرکدام توضیحی دادند درباره آنچه انجام شده بود یا آنچه تصور می کردند لازم است انجام بشود و با شور و حرارت متنشان را می خواندند. خداوکیلی بعضی از مطالب هم بسیار جذاب بود و البته که یکی دو نفر هم رسما پایان نامه شان را ارائه کردند!... متنشان تمام نمیشد!... جمعیت بیشتر از اینکه دلشان بخواهد همطرازانشان صحبت کنند، منتظر بودند ببینند «رهبر» به آنها چه می گویند. رهبری که با جدیت به کلمه کلمه متنهای کوتاه و بلند جوانان گوش می دادند... انگار همان موقع به آنها فکر می کردند و تحلیلشان می کردند. اگرجایی را دقیق نشنیده بودند سوال می پرسیدند. از خود سخنران جدی تر پیگیر ماجرا بودند، انگار امیدشان به این متن ها گره خورده بود.

بمب های جوان و پرانرژی حاضر در سالن تک تک حرکات ایشان را رصد می کردند و منتظر کوچکترین اشاره ای که عکس العمل نشان بدهند. چه باحال! مگر میشود این رهبر دستوری بدهد و این جمعیت با این حجم از انرژی و آی کیوی زیپ شده عالم را نترکانند؟
چند نفری در مورد دستاوردهای جدید و راهکارهایی برای آینده صحبت کردند که به شکل غیر مترقبه ای جوانی از رسته آقایان بلند شد و داد زد:" آقاااااا !.....من یبابابابیانتبب اما آقای یللببیبلب تهدید ابلیابایا آقاااااااا! نمی ایسلیلبیلب من بیاابیلیبالبل آقاااااا !...." درست نمی شنیدم چه چیزی می گفت، پشتش به من بود و رویش به سمت خوشرنگ آباد، اما هرچه بود داشت ناراحتی هایش را بروز می داد. هر از چندگاهی هم داد می زد آقا! کم کم بمب های جوان خنده شان گرفت، هرچه عده ای گفتند بنشین! ننشست.
رهبر( تلفیق اقتدار و مهربانی) گفتند:" مدیر جلسه من نیستم، می بینید که! ...من یکی از افرادی هستم که بناست به من نوبت بدهند... اگر نوبت برسه" جماعت زد زیر خنده. خود رهبر هم می خندیدند.
مجری نفر بعد را معرفی کرد، پسر جوان ول کن نبود. رهبر به مجری گفتند:" آقا فکری برای ایشون بکنید!" مجری جوان قبول نکرد!! توضیح داد که وقت نمی‌شود، آمد ادامه دهد که مجددا پسر جوان نگذاشت! رهبر روبه جمعیت اما خطاب به مجری گفتند:" بذار ببینم چی میگه ایشون!" دوباره همه زدند زیر خنده. رسما منتظر بودند بخندند! پسرجوان یک چیزهای دیگری هم گفت، رهبر گفتند:" اولا شما گوش کن از این ۵ دقیقه که می‌خواستی دو دقیقه اش رو صحبت کردی، ثانیا شما یه کم عجولی معلوم میشود، من‌ که توصیه ات را به این آقا کردم! صبر کن بیایی اینجا پشت بلندگو که من بشنوم چه می گویی! ممکنه بهتون وقت بدهند... ان شاالله ... اگر خدا به دلشون بندازه!!" و دوباره جماعت شروع کردند به خندیدن...فضای جالبی شده بود. پسر جوان عجول با دلی پر صحبت می کرد و رهبر( تلفیق معلمی و پدری) مجبور بودند هم آرامش کنند و هم نصیحتش، الباقی فرزندان خانواده هم به شرایط پیش آمده هرهر می خندیدند. به هر زور و ضربی بود راضی شد بنشیند.

۷-۸ نفر دیگر هم صحبت کردند. حالا دیگر نوبت به رهبر رسیده بود. گفتند :"کو آن جوانی که می خواست صحبت بکند؟" طرف نبود!...نفهمیدم کجا رفته بود!...در وصف اینکه کجا رفته هر کسی از وسط جمع چیزی می گفت و می خندیدند...رهبری با لبخند پرسیدند:" چی؟...کجا رفته؟..."کسی چیزی گفت و باز همه خندیدند. پسر جوان از سمت چپ سالن داشت تند تند خودش را به سمت راست میرساند. گمانم چشمش که به بلندگو افتاد انگار دنیا را به او داده اند. بمب ها می خندیدند. چرا؟...چرا این خنده ها تمام نمیشد؟ شاید ترکیب انرژی و شادی از نوع غیر مادی اش میشود خنده! رهبر ( تلفیق اقتدار و پدری) با لبخند پسر را نگاه کردند:"خب! بفرمایید! فقط ۳-۴ دقیقه بیشتر نشود ها!" پسر جوان شروع کرد. فکر کنم در تمام آن مدت داشته متنش را منظم می کرده:" رتبه اول دانشگاه شدم، گفتند کشک است." رهبر:" چی هست؟"... پسر:" کشک!"...بمب ها : خخخخخخخخخ!

به هرشکل و به هر نحو متنش را خواند، خیلی ناراحت بود می گفت با اینهمه افتخار چرا از ما استفاده نمیشود؟ (خیلی هم بی ربط نمی گفت، نمیدانم چرا ما هنوز عزیزان ۷۰ ساله را در پست ها نگه داشته ایم و دوستان ۲۵-۳۰ ساله بیرون گود هستند.) به هرحال حجم زیاد ناراحتی  مستاصلش کرده بود. دلش نمی خواست حرف هایش تمام بشود. رهبر کمکش کردند ( تلفیق اقتدار و مدیریت): "بسیار خب! کفایت می کند. حرفتان را زدید!" و دوباره خنده جمعیت.

رهبر(تلفیق هوشمندی و مدیریت) صحبت‌هایشان را شروع کردند؛ حساب شده، دسته‌بندی شده، استراتژیک. اینکه نخبه فعال به درد می‌خورد و لاغیر! نخبه‌ای که بی‌تفاوت نیست، خواب هم نیست، کل هنرش در تعداد سلول‌های مغزش خلاصه نمی‌شود. نق نقو نیست! فعال است، فعااااال! . اینکه کار دشمن دزدی است. دزدی می‌کرده، دزدی می‌کند، دزدی خواهد کرد! در تمام زمان‌ها، فعل دزدی را صرف می‌کند، هدفش هم سرمایه‌های کشور است. شما سرمایه‌های اصلی کشورید! هزار روش هم دارد؛ ناامید می‌کند که خودت بی‌خیال تلاش کردن بشوی، دام پهن می‌کند بلکه طمع کنی و خودت بروی سمت او، اگر قوی تر از این حرف‌ها بودی به از بین بردنت هم فکر می‌کند، حواست باشد!
فرزندان باهوش رهبر گوش می‌‌دادند و حرف ها را می‌خوردند. خیلی خوب می‌فهمیدند چه می‌گوید. حرف‌های مهمی بود. گفتند و گوش کردند. اذان شد. البته صحبت‌های اصلی‌شان تمام شده بود. گفتند: «اگر دوباره شما را دیدم بیشتر باهم صحبت می‌کنیم»

 یکنفر گفت: "بعد از اذان بگویید!" گفتند: "بعد از اذان ناهار است! نماز و ناهار!" و لبخند زدند (تلفیق اقتدار و مهربانی و معلمی و پدری و مدیریت و ...) چقدر دوستمان داشتند...چقدر خانه را دوست داشتند...چقدر اهل خانواده بودند! فضای بین نخبه‌های جوان و رهبری چقدر پر انرژی و باحال بود.

چهارشنبه بعدازظهر بمب‌های فوق هوشمند و رادارگریز ایران رفتند که عمل کنند. پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌های غیر دست‌ساخته عالم امکان که هرکدام صدها برابر بمب‌های هسته‌ای انرژی دارند، صدها بار قوی‌تر، هزاران بار موثرتر، میلیونها بار عمیق‌تر که قلبشان را نمیشود بتن گرفت، اجازه بازدید هم نمیدهند و بازرسان آژانس خودشان را هم که بکشند نمی‌توانند راهی برای مقابله با آن‌ها بیابند.