🔥محرم ماه عزاداری🔥
🖤 از امام رضا علیه السلام در کتاب وسائل الشیعه نقل شده است، که ایشان میفر مایند:
كانَ أبي عليهالسلام إذادَخَلَ شَهرُالُمحَرَّمِ
لا يُرى ضاحِكا، وكانَتِ الكَآبَهُ تَغلِبُ علَيهِ حَتّى تَمضِيَ عَشرَةُ أيّامٍ،فإذاكانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ وبُكائهِ، و يَقولُ: هُوَ اليَومُ الَّذي
قُتِلَ فيهِ الحُسَينُ.(وسائل الشيعه، جلد 10، صفحه 394)
چون ماه محرّم مىرسيد كسى پدرم(امام
کاظم) راخندان نمىديد. غم واندوه بر او
چيره بود تا آن كه ده روز مى گذشت،روز
دهم (عاشورا) روزسوگوارى واندوه وگريه
او بود و مى فرمود: عاشورا، روزى است كه حسين عليهالسلام در آن كشته شد.
🕋 ثمَّ قَالَ يَاابْنَ شَبِيبٍ إِنَّ الْمُحَرَّمَ هُوَالشَّهْرُ
الَّذِي كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ فِيمَا مَضَى يُحَرِّمُونَ فِيهِ الظُّلْمَ وَ الْقِتَالَ لِحُرْمَتِهِ فَمَا عَرَفَتْ هَذِهِ الْأُمَّةُ حُرْمَةَ شَهْرِهَا وَ لَا حُرْمَةَ نَبِيِّهَاصلي الله عليه وآله لَقَدْقَتَلُوا فِي هَذَا
الشَّهْرِ ذُرِّيَّتَهُ وَ سَبَوْا نِسَاءَهُ وَ انْتَهَبُوا ثَقَلَهُ فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُمْ ذَلِكَ أَبَداً...
سپس فرمود: اي پسرشبيب! همانامحرم
ماهي است كه مردم زمان جاهليت در اين ماه ظلم و كشتن افراد را به خاطر حفظ حرمت اين ماه، حرام ميدانستند؛ اما اين امت[منظورگروه بني اميه وطرف
داران آنهاست كه خود را از امت اسلام ميدانستند]، حرمت اين ماه و حرمت پيا
مبرش را نشناختند و در اين ماه، ذريه و فرزندان ايشان را كشتند و زنانش را اسير و اموالش را غارت كردند؛ خداوند آنها را هرگز نيامرزد...
🌘 امام هشتم اين مطلب رادرروايت ديگري
نيز اين چنين بيان كرده است:
قَالَ الرِّضَا عليه السلام إِنَّ الْمُحَرَّمَ شَهْرٌ كَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِيَّةِ يُحَرِّمُونَ فِيهِ الْقِتَالَ
فَاسْتُحِلَّتْ فِيهِ دِمَاؤُنَا وَ هُتِكَ فِيهِ حُرْمَتُنَا وَسُبِيَ فِيهِ ذَرَارِيُّنَاوَنِسَاؤُنَا وَأُضْرِمَتِ النِّيرَانُ فِي مَضَارِبِنَا وَ انْتُهِبَ مَا فِيهَا مِنْ ثَقَلِنَاوَلَمْ تُرْعَ لِرَسُولِ اللَّهِ حُرْمَةٌ فِي أَمْرِنَا(شیخ صدوق، الامالی، ص 129)
محرم ماهى بود كه مردم جاهليت جنگ وكشتار را در آن حرام مىدانستند [امابني
اميه]ريختن خون مارادرآن حلال شمردند
و حرمت ما را دريدند و فرزندان و زنان ما را اسير كردند و خيمههاى ما را آتش زدند و آنچه را در آن بود، چپاول و غارت كردند و در باره ما حرمت رسول خدا صلي الله عليه وآله را مراعات نكردند...
🕋 امام رضا علیه السلام در فراز ديگر از اين روايت...
يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ كُنْتَ بَاكِياً لِشَيْءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ شَبِيهُونَ وَلَقَدْ بَكَتِ السَّمَا
وَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ لِقَتْلِهِ...
اى فرزند شبيب اگرمىخواهى براي كسى
گريه كنى، براي حسين بن على عليه السلام گريه كن كه او را مانند کبش، سر بريدند. و هيجده نفر از خاندان او را كه مانند آنها در زمين نبودند، با وى كشته شدند. آسمان و زمين براى كشته شدن او گريه كردند...
🔥 امام رضا علیه السلام در ادامه حدیث :
يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ بَكَيْتَ عَلَى الْحُسَيْنِ عليه السلام حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّيْكَ غَفَرَ اللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِيرا كَانَ أَوْ كَبِيراً قَلِيلًا كَانَ أَوْ كَثِيراً. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ وَلَاذَنْبَ عَلَيْكَ فَزُرِ الْحُسَيْنَ عليه السلام. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِيَّةَ فِي الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِيِّ وَ آلِهِ صلي الله عليه وآله فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ. يَا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ عليه السلام فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَفَوْزاًعَظِيماً.
یا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَافْرَحْ لِفَرَحِنَا وَعَلَيْكَ بِوَلَايَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا
تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَه.
اى فرزندشبيب! اگربرحسين علیه السلام، گريه کردی تا اين كه اشكهايت بر گونه هايت جارى شود، خداوند همه گناهان تورامىآمرزد،بزرگ باشد ياكوچك
اندك باشد يا زياد. اى فرزند شبيب! اگر ميخواهى خداوند را ملاقات كنى در حالى كه گناه نداشته باشى،حسين عليه السلام را زيارت كن. اى فرزندشبيب!اگر
ميخواهى دربهشت جاى گيرى وبامحمد
وآل محمد، همنشين گردى، قاتلان حسين را لعنت كن. اى فرزند شبيب! اگر ميخواهى ثواب شهداى كربلاراداشته
باشى، هر گاه ياد آنها را كردى بگو: «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً»؛ اى فرزند شبيب! اگر ميخواهى بامادردرجات
بلند قرار گيرى، در هنگام اندوه ما اندو هگين باش، و در وقت خوشحالى ما خو شحالى كن، به ولايت اهل بیت تمسک بجویید و بدان اگر كسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند روز قيامت او را با همان سنگ، محشور ميكند.
🕋 امام رضا عليه السلام می فرمایند :
إنَّ المُحَرَّمَ شَهرٌ كانَ أهْلُ الجاهِلِيَّةِ يُحَرِّمُونَ فِيهِ القِتالَ، فَاسْتُحِلَّت فِيهِ دِماؤُنا، وَهُتِكَتْ فِيهِ حُرْمَتُنا، وَسُبِيَ فِيهِ ذَرارِينا وَنِساؤُنا.
محرّم ماهی است كه [حتّی] مردم زمان جاهليّت جنگ را در آن حرام میدانستند، [امّا] در آن ماه خون ما را حلال شمردند، حرمت ما را پايمال و فرزندان و زنان ما را اسير كردند.
(بحار الأنوار، جلد 44، صفحه 283)
🌘 قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَهً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود :
براى شهادت حسین علیه السلام،حرارت
و گرمایى دردلهاى مؤمنان است که هرگز
سرد و خاموش نمى شود .
(کتاب جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۵۶)
🖤 حاکم نیشابوری از محدثین اهل سنت، از بنت الحارث، چنین نقل می کند:
فدخلت يوما إلي رسول الله فوضعته في حجره، ثم حانت مني التفاته فإذاعينارسول الله (ص) تهريقان من الدموع قالت: فقلت: يا نبي الله بأبي أنت و أمي مالك؟ قال: أتاني جبرئيل عليه الصلاه والسلام فأخبرني ان امتي ستقتل ابني هذا.(حاکم نیشابوری، مستدرك الصحيحين، ج 3، ص 176)
روزي خدمت حضرت رسيدم و حسين را در آغوش آن حضرت گذاردم؛ حضرت به من التفاتي نمود و چشمانش پر از اشك گرديد. عرض كردم: يانبي الله پدر ومادرم
فدايتان چه شده است ؟ حضرت فرمود : جبرئيل عليه الصلاه و السلام نزد من آمد و مرا با خبر ساخت كه امت من به زودي اين فرزندم را مي كشند.
🔥قیام امام حسین علیه السلام🔥
بعد از اینکه معاویه در نیمه ماه رجب سال شصتم می میرد یزید به حاکم مدینه که از بنی امیه بود نامه ای می نویسد و طی آن موت معاویه را اعلام میکند و میگوید: از مردم برای من بیعت بگیر.
او می دانست که مدینه مرکز است و چشم همه به آن دوخته شده .در نامه خصوصی دستور شدید خودش را صادر میکند، می گوید:حسین بن علی علیه السلام را بخواه و از او بیعت بگیر و اگر بیعت نکرد سرش را برای من بفرست. حاکم مدینه امام را خواست ، در آن هنگام امام در مسجد مدینه «مسجد پیغمبر صلی الله علیه و آله» بودند، عبدالله بن زبیر هم نزد ایشان بود.مامور حاکم از هر دو دعوت کرد پیش حاکم بروند و گفت : حاکم صحبتی با شما دارد.پاسخ دادند: تو برو بعد ما می آییم، عبدالله بن زبیر به امام علیه السلام عرض کرد: در این موقع که حاکم ما را خواسته و شما چه حدس می زنید؟امام علیه السلام فرمود: اظن ان طاغیتهم قد هلک ، فکر میکنم که فرعون اینها تلف شده و ما را برای بیعت میخواهد.عبدالله گفت : خوب حدس زدید، من هم همینطور فکر میکنم ، حالا چه میکنید؟امام علیه السلام فرمود: من میروم ،تو چه می کنی ؟عبدالله جواب داد: بعدا تصمیم خواهم گرفت. عبدالله بن زبیر از بیراهه به مکه فرار کرد و در آنجا متحصن شد.امام علیه السلام آماده شد تا به نزد حاکم برود. عده ای از جوانان بنی هاشم را هم با خودش برد و گفت : شما بیرون بایستید، اگر فریاد من بلند شد، بریزید داخل ولی تا صدای من بلند نشده در همینجا بمانید و از داخل شدن خودداری کنید.مروان حکم این اموی پلید معروف که زمانی حاکم مدینه بود آنجا حضور داشت. حاکم نامه علنی را به امام رساند.امام فرمود: چه می خواهید؟
حاکم شروع کرد به چرب زبانی صحبت کردن ، گفت : مردم با یزید بیعت کرده اند معاویه نظرش چنین بوده است ، مصلحت اسلام در این است بعد هر طور که شما امر کنید اطاعت خواهد شد، تمام نقایصی که وجود دارد مرتفع می شود.
🔅 امام حسین علیه السلام پس از سخنان ولید والی مدینه «که پیشنهاد بیعت با یزید اربابش بود» فرمود:
🔅 إنَّا أَهْلُ بَیْتِ النُّبُوَّةِ، وَ مَعْدِنُ الرِّ سا لَةِ، وَ مُخْتَلِفُ الْمَلائِکَةِ... وَ یَزیدُ رَجُلٌ فا سِقٌ شا رِبُ الْخَمْرِ، قاتِلُ النَّفْسِ المُحَرَّ مَةِ، مُعْلِنٌ بِالْفِسْقِ، وَمِثْلِی لایُبایِعُ لِمِثْلِهِ،
(فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 18 و بحارالانوار، ج 44، ص 325)
🔅 ما از خاندان نبوّت و معدن رسالت و جا یگاه رفیع رفت و آمد فرشتگانیم... در حا لى که یزید مردى است، فاسق، میگسار، قاتل بى گناهان; اوکسى است که آشکارا مرتکب فسق وفجور مىشود.
بنابراین،هرگز شخصى همانند من، با مردى همانند وى بیعت نخواهد کرد.
🔅 امام(علیه السلام) در پى اصرار «مروان بن حکم» براى بیعت با یزید، فرمود :
🔅 قالَ الْحُسَيْنُ عليه السلام: اِنّالِلّهِ وَاِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ وَعَلَى الاِْسْلامِ الْسَّلامُ
اِذقَدْبُلِيَتِ الاُْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ، وَلَقَدْ
سَمِعْتُ رَسُولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله يَقُولُ:اَلْخِلافَةُ مُحَرَّمَةٌ عَلى آلِ اَبى سُفيانَ. (موسوعة كلمات الامام الحسين عليه السلام 285، ح252)
🔅 امام حسين عليه السلام (د ر پاسخ
به پيشنهاد مروان بن حكم كه با يزيد بيعت كن) فرمود: در اين صـورت بايد گفت: انا للّه و انا اليه راجعون ، و فاتحه اسلام را بایدخواندزيرا امّت اسلام گرفتار
چوپانى(زمامداری)هماننديزيد شده است
، و من خودم ازرسول خداصلي الله عليه
و آله شنيدم كه مى فرمود: خـلافت بر آل ابوسـفيان حـرام است.
🔅 در پاسخ برادرش محمّد حنفیّه بر عدم بیعت با یزید ـ به هر قیمتى ـ تأکید مىور زد و مى فرماید:
🔅 یاأَخِی!وَاللهِ لَوْلَمْ یَکُنْ فِی الدُّنْیامَلْجَأٌ
وَ لا مَأْوَى، لَما بایَعْتُ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ,(فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 31 و بحار الا نوار، ج 44، ص 329)
🔅 اى برادر!به خدا سوگند! اگردرهیچ نقطه اى از دنیا، هیچ پناهگاه و جاى امنى نداشته باشم هرگز با یزید بن معاویه بیعت نخواهم کرد.
🕋🌘🖤🔥◾️◾️▪️🔅
kalamenur@
•┈┈••✾••┈┈
کانال کلام نور
احادیث و روایات محرم و امام حسین علیه السلام
تهیه کننده : حجت الاسلام سید محمد باقری پور
https://eitaa.com/kalamenur
کانال کلام نور در وب
https://web.eitaa.com/#@kalamenur
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: محرّم ، امام حسين(ع)و واقعه عاشورا و کربلا
تاريخ : جمعه ۱۵ تیر ۱۴۰۳ | 17:45 | تهيه وتنظيم توسط : حُجَّةُ الاسلام سیدمحمدباقری پور |